วันอาทิตย์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2555

๐ HOW TO LOVE ๐ | ได้โปรด...สงสารกูที กูไม่มีที่นอนTT[แอบ:NC]


[ต่อนะคะ^^]



[WRITER] : SAY

        “พี่เป็นของผมคนเดียว” จบคำ ปากอิ่มกดจูบลงซอกคอขาวหนักๆ ปลายลิ้นไล้เลีย ดูดเม้มจนเกิดรอยรักไปทั่วลำคอระหง


          นิ้วยาวไล้ไปตามสันหลังอย่างเบามือ ใบหน้าหวานแดงก่ำเงยขึ้น..ฟันสวยขบกลีบปากล่างอย่างระบายอารมณ์ เสียงครางเล็ดลอดออกมานิดๆพอที่จะทำให้ชานยอลยิ้มได้


          “อื้ออ”


          “ถอดเสื้อให้ผมหน่อยสิ” คำพูดเอาแต่ใจดังชิดใบหูที่แดงก่อนจะขบเม้มเบาๆพอให้ซูโฮเสียวซ่านไปทั้งตัว


          ใบหน้าหวานมองตาปรือ ใจอยากจะปฏิเสษสักแค่ไหนแต่ร่างกายกลับทำตามคำบอกอย่างว่าง่าย ซูโฮกัดปากตัวเองเบาๆจนชานยอลอดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วขึ้นมาห้าม นิ้วโป้งกดลงบนกลีบปากบางก่อนจะส่งเข้าไปในโพรงปากหวานฉ่ำสีเรื่อ


          “ดูดสิ เลียด้วย” ใบหน้าหวานแดงก่ำจนร้อนผ่าว ลิ้นเล็กแลบเลียนิ้วอย่างว่าง่าย รอยยิ้มพอใจผุดขึ้นบนใบหน้าได้รูปของชานยอล กลีบปากดูดดุนนิ้วจนเยิ้มไปทั่ว


          “อื้อ..แฮ่ก อื้ม” นิ้วไล้วนเล่นกับลิ้นเล็กอย่างสนุกสนานจนพอใจก่อนจะดึงออก


          มือหนาอีกข้างก็ทำหน้าที่บังคับมือบางให้ถอดเสื้อเขาออก มือที่สั่นน้อยๆเอื้อมไปปลดกระดุมทีละเม็ดๆจนหมด ชานยอลสั่งให้แหวกเสื้อของเขาออกทันทีเผยให้เห็นกล้ามเนื้อได้รูปที่บ่งบอกว่าเขาออกกำลังกายเป็นประจำ


          “อื้ออ” ปากบางเป็นอิสระไม่ทันไรก็ถูกกดจูบลงซ้ำอีกรอบ จูบที่อ่อนโยนแต่ดูดดื่ม


          มือหนาปลดเสื้อตัวบางของซูโฮออกอย่างรวดเร็ว นิ้วยาวไล้สะกิดยอดอกสีหวานให้เสี้ยวซ่านไปทั่วร่าง ร่างกายบอบบางบิดแอ่นขึ้นรับสัมผัสนิดๆ


          “อ่ะ...อ้า อ อย่าแกล้ง..” เสียงหวานครางร้องห้ามคนเจ้าเล่ห์ที่ชอบแกล้ง นิ้วยาวสะกิดไปบนยอดอกทั้งสองถี่ๆจนร่างซูโฮกระตุกแอ่นรัว


          “อ้า!!!


          นิ้วยาวบดขยี้เม็ดปุ่มสีหวานอย่างแรง เสียงหวานครางทรมานปนเสียวซ่าน มือบางโอบรอบคอแน่นเพื่อหาหลักยึด หน้าอกที่แอ่นจนแทบจะจ่อปากอิ่มดันขึ้น ชานยอลกระตุกยิ้มก่อนจะแกล้งลากปลายลิ้นผ่านยอดอกแข็งขืนเบาๆ


          “อ๊ะ..ยอล อ้า.อย่า แกล้งพี่..” ร่างบางแอ่นรับ ใบหน้าหวานแดง คิ้วขมวดอย่างทรมาน


          “ผมเปล่าแกล้งสักหน่อย”


          คำพูดปฏิเสษไม่ยอมรับของคนเจ้าเล่ห์ แต่ใจนี่อยากแกล้งจนให้ร้องไห้ไปข้างหนึ่ง...เพราะคนหน้าหวานตรงหน้าปล่อยให้เขาทรมานมาเกือบอาทิตย์ แค่นี้ยังน้อยไปกับความทรมานที่ร่างสูงต้องเก็บไว้ คล้ายกับว่าเก็บกดมาแรมปี


          ชานยอลยังสนุกกับการที่ได้แกล้งซูโฮ มือสากไล้ไปตามเอวคอดก่อนจะบีบเค้นสร้างอารมณ์วาบหวิวให้กับร่างบาง มือหนาเลื่อนต่ำลงจนถึงเป้ากางเกง


          “อ่ะ...ยอล ต ตรงนั้น..อื้อ”


          เหมือนจะรู้ว่าร่างบางจะร้องห้าม ลิ้นร้อนก็ดูดยอดอกอย่างแรงจนซูโฮได้แต่ครางเสียงหวานใส่ ลิ้นร้อนดูดดุน ก่อนจะเปลี่ยนมาขบกัดจนแข็งเป็นไต อีกข้างก็ถูกบีบขยี้จนแข็งขืนไม่แพ้กัน


          “ดูสิ...ของพี่มันตื่นง่ายจังเลย” คำพูดเย้าแหย่แฝงความร้ายกาจกระซิบแผ่วแหบข้างหู


          ใบหน้าหวานเชิดขึ้น มือกำแน่นเมื่อมือสากล้วงเข้าไปในกางเกงนอนของตัวเอง นิ้วยาวไล้ตามความยาวของแก่นกายที่กำลังตื่นตัวของร่างบาง ใบหน้าได้รูปบัดนี้กำลังพุ่งด้วยอารมณ์ราคะที่เต็มเปี่ยม หากตอนนี้มีใครมาเคาะประตู..เขาก็ไม่สามารถจะหยุดการกระทำนี้ได้


          “อ้า..อื้อ พ พี่..เสียวนะ”


          ร่างบางครางบอกตามตรงเมื่อมือสากลูบไล้ขึ้นลงไปตามลำแท่งแข็งขืน นิ้วยาวบีบเล่นที่ส่วยปลายอย่างจงใจแกล้ง เสียงครางดังขึ้นไม่เว้นว่าง ไม่นานกางเกงนอนพร้อมชั้นในตัวน้อยก็ถูกดึงออกให้พ้นทาง


          “อื้ออ...”


          “พี่นี่สวยไม่ส่างจริงๆ” แววตาวาววับมองร่างขาวเนียนตรงหน้า ถึงเขาจะเคยมีอะไรกันมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ร่างคนหน้าหวานยังคงสวยสดงดงามในสายตาของเขาเสมอ รอยสีกุหลาบผุดขึ้นเต็มซอกคอแสดงถึงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน


          ลิ้นร้อนแลบเลียไปตามกลีบปากตนอย่างสนใจ มือหนากดท้ายทอยคนหน้าหวานลงมาเพื่อรับจูบอันเร่าร้อนอีกครั้ง ลิ้นร้อนดุนดันโดยที่ไม่เกริ่นขอ...ลิ้นเล็กถูกส่งออกมาเพื่อเย้าแหย่แต่กลับถูกดูดแรงๆจนตกใจ


          “อื้อ..อื้อ”


          ปากอิ่มผละออกก่อนจะกดจูบไปตามตัวทุกซอกมุม ทุกตารางผิวจนผิวขาวๆบัดนี้กลายเป็นแดงไปทั้งตัว


          มือสากลูบไล้วนเวียนทั่วท้องน้อยที่หดเกร็งเพราะความเสียว ก่อนจะลดมือไล้ไปตามแก่นกายเล็กกระชับมือ นิ้วยาวรูดไล้ไปตามแท่งยาวอย่างแรง..


          “อ้า...แกล้ง กัน อ๊า! เหรอ?”


          “ผมเปล่าแกล้งนะ” คนเจ้าเล่ห์ก็ยังไม่ยอมรับอีกตามเคย ใบหน้าแดงก้มลงซุกบนบ่ากว้าง มือหนากอบกำแก่นกายเล็กก่อนจะรูดขึ้นลงตามจังหวะเนิบๆอย่างแกล้งคนต้องการปลดปล่อย


          “ยอล..อื้อ เร็วหน่อย อื้ออ”


          เสียงหวานครางเร่งเหมือนไม่ได้สติยิ่งทำให้คนเจ้าเล่ห์แกล้งหยุดมือ ก่อนจะกระซิบด้วยประโยคเอาแต่ใจสุดๆ


          “ขอร้องผมสิ” เมื่อจบประโยค ใบหน้าหวานที่ซุกซบส่ายดิ๊กๆอย่างไม่กล้า ทำเอาคนขี้แกล้ง แกล้งใช้นิ้วบีบส่วยปลายแรงๆจนใบหน้าหวานเชิดร้องครางเสียงหลง


          “อ๊า!!!


          “ขอร้อง” คำสั่งถูกพูดซ้ำพร้อมแรงบีบที่แรงขึ้น


          “อ๊ะ!! ยอล..อ้า! ขอร้อง..อึก พี่ ต้องการ..อ้า”


          เสียงครางหวานร้องขออย่างน่าสงสารพูดคำตอบที่ร่างสูงต้องการ มือหนาจัดการกอบกุมแก่นกายที่เตรียมจะปลดปล่อยอีกครั้ง แต่ก็ไม่วายแกล้งรูดขึ้นเร็วๆจนเกิดเสียงดัง


          เสียงหวานครางไม่ได้ศัพท์ ทั้งทรมานทั้งเสียวซ่าน ทั้งยังมีความสุขปะปนตีกันให้วุ่น...สมองเริ่มขาวโพลนเหมือนจะสั่งการไม่ได้ ร่างบางขยับสะโพกรับมือหนาอย่างไม่ได้สติ ก่อนจะกระตุกเกร็ง..น้ำสีมุกพุ่งสาดเข้าหน้าท้องของชานยอล


          “แฮ่กๆ...”


          ซูโฮหมดแรงทิ้งตัวลงทับร่างสูง แต่เมื่อเขายังไม่ได้ปลดปล่อยเลย..มีเหรอที่จะปล่อยให้ร่างเล็กสบายคนเดียว คิดได้แบบนั้นก็จับซูโฮหลังแนบฟูก...ชานยอลดึงตัวเองคร่อมตัวซูโฮแล้วเขยิบขึ้นไปบนอกที่หอบเหนื่อย


          “ผมก็ต้องการเหมือนกันนะ คนใจร้าย” คำพูดที่แกล้งตัดพ้อน้อยๆทำให้ซูโฮปรือตาหวานฉ่ำมอง เมื่อเห็นดังนั้นคนตาหวานก็มองตาโตเมื่อตรงหน้าเขา ถูกจ่อโดยแก่นกายที่กำลังดุนดันกางเกงหนา


          “ช ชานยอล..”


          “จับสิ เล่นกับมันหน่อย..มันต้องการพี่นะ” คำพูดราวกับยัดเยียดพลางจับมือบางลงมาทาบทับแก่นกายของตน


          คนหน้าหวานหน้าแดงเถือก ทั้งอายทั้งต้องการ..นิ้วเรียวปลดกระดุมกางเกงโดยมีมือหนาคอยช่วย ไม่นานทั้งกางเกงนอกและในก็หลุดออกจากตัวชานยอล แก่นกายตั้งผงาดจ่อริมฝีปากบางอย่างต้องการ


          “จัดการมันสิครับ”


          คำพูดที่ฟังก็รู้ว่าเป็นคำสั่ง ทั้งที่อยากจะปฏิเสษแต่ร่างกายกลับตอบรับโดยไม่ฟังความคิด มือบางเอื้อมเข้ากอบกุมแก่นกายแข็งขืนอย่างเบามือ ความเสียวแล่นพุ่งใส่ร่างสูงวาบๆจนต้องครางเสียงต่ำ


          “อืมม...ใช้ลิ้นด้วย”


          ไม่ต้องรอให้ซูโฮคิด..มือหนาจัดการจับแก่นกายตัวเองยัดเข้ากลีบปากบางอย่างเอาแต่ใจ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อแก่นกายกระแทกเข้าไปในโพรงปาก ตาที่ปรือมองหลับแน่น มือบางทำเพียงกำส่วนโคนของแก่นกาย ปากบางทำหน้าที่ขยับเข้าออก...ลิ้นเล็กและฟันกระแทกเข้าส่วนหัวของแก่นกายอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่กลับทำให้ร่างสูงพอใจจนครางเสียงต่ำ


          “อืมมม ดี..อืออ”


          ร่างบางปรือตามองคนชมที่กำลังแหงนหน้าขึ้นครางเสียงต่ำ เพราะคิดว่าชานยอลพอใจ..ซูโฮก็ยิ่งอยากทำให้เขาพอใจมากขึ้น ปากบางเริ่มขยับเข้าออกๆเร็วกว่าเดิมจนชานยอลคิ้วขมวดมอง ก่อนจะยิ้มอย่างเข้าใจ


          “อื้อ อื้อ...” เสียงหวานครางทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่กระแทกถี่


          “พอแล้ว...เป็นเด็กดีมาก” ชานยอลถอนแก่นกายออกจากปากบางแล้วก้มลงจูบแน่น ลิ้นร้อยตวัดชิมน้ำที่ฉ่ำไปทั่วปากบาง ก่อนจะลดตัวลงมาอยู่ที่ปลายเท้าเรียว


          สายตาวาววับจับมองร่างบางที่ขาวผ่องตรงหน้าอย่างกระหาย ความต้องการที่อยากจะกระแทกตัวเองเข้าฝังตีขึ้นเข้าหัวสมอง แต่เขาก็ต้องข่มอารมณ์ไว้ก่อนเพราะกลัวคนตรงหน้าจะเจ็บตัว แถมตอนนี้ไข้ก็ขึ้น กลัวจะกำเริบขึ้นหนักอีก...แต่แค่นี้ ไข้คงหนีหายกระเจิงไปหมดแล้วล่ะมั้ง


          “อย่า..อย่ามองสิ” ซูโฮบิดตัวอย่างเขินอายเมื่อนัยน์ตาคมจ้องไม่วางตา


          “อ้าขาออก” ชานยอลไม่คิดจะฟังซูโฮแม้แต่น้อย คำพูดที่บอกให้ร่างบางตามใจเขายังคงพูดออกมาจนคนหน้าหวานเบิกตาโต


          ใบหน้าหวานเบือนหนีด้วยความอาย ตัวบิดตะแคง...แขนเรียวยืดออกแนบปิดตรงกลางของลำตัว ขาเรียวขาวขดเข้าเพื่อหลบสายตาวาบหวามที่มองมา


          “อ้าขา” คำสั่งดุดันดังขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าหวานก้มหน้าพร้อมส่ายนิดๆ


          “มะ ไม่เอา..อย่า แกล้งพี่..อ้า!!!


          ยังไม่ทันจบประโยคดี นิ้วยาวก็แกล้งแหวกแก้มก้นที่ตะแคงออกจากกันก่อนจะใช้นิ้วขูดรอบช่องทางสีหวานตรงรอบจีบ ร่างบางครางเสียงหลงอย่างน่าสงสาร


          “บอกให้อ้าขาออก ไม่งั้นผมจะกระแทกเข้าไปแน่” คำขู่พูดขึ้นจนทำให้ร่างบางสั่นไม่น้อย


          ใบหน้าหวานเปื้อนสีแดงหันมาพร้อมร่างแดงเถือก เรียวขาตั้งชันหนีบเข้าหากันโดยมีมือปิดป้องส่วนตรงกลางไว้ ...ความกลัวแล่นเข้าจับจิต ในใจก็ตัดพ้อต่อว่าชานยอลที่ชอบแกล้งเขา แต่อีกใจก็อยากทำให้ชานยอลพอใจเช่นกัน


          เรียวขาขาวสวยค่อยๆอ้าออก เผยให้เห็นช่องทางรักสีหวานที่เพิ่งจะแกล้งไป แต่ในเมื่อความกว้างยังไม่เป็นที่พอใจ มือหนาก็จัดการแกล้งฉีกขาเรียวให้กางออกจนอ้ากว้างอย่างน่าใจหาย


          “อ้า!! ยอล..อ่ะ!


          เสียงครางตกใจร้องขึ้น ใบหน้าได้รูปก้มต่ำลงพอดีกับช่องทางสีสวย ลิ้นร้อนแลบเลียช่องทางจนชุ่มฉ่ำ ปลายลิ้นแกล้งแหย่ผลุบเข้าไปก่อนจะดึงออกมา


          “อ้า..อื้อ” มือบางเลื่อนจับกลุ่มผมของชานยอลแน่น ใบหน้าหวานเชิดขึ้นรับอารมณ์ที่พุ่งพล่าน ความต้องการเริ่มก่อตัวอีกครั้ง แก่นกายที่อ่อนยวบหลังจากการปลดปล่อยเริ่มแข็งขืนจนปวดร้าว


          มือสากบีบขยี้ยอดอกสร้างแรงอารมณ์ให้ร่างเล็ก ลิ้นร้อนผละออกแต่กลับส่งนิ้วยาวกดลึกบุ๋มลงเข้าช่องทางรักแทนที่


          “อึก..อ้า เจ็บ”


          “ขนาดนิ้วเดียวยังแน่นขนาดนี้เลยนะครับ” ชานยอลยังคงเย้าแหย่ไม่เลิก จากนิ้วเป็นสอง จากสองเป็นสามท่ากลางเสียงร้องครางระงมไปทั่วห้องเพราะความเจ็บระคนเสียวซ่าน


          “อ่ะๆๆ...ยอล อ๊ะ!


          นิ้วยาวทั้งสามกระแทกเข้าออกอย่างเร็ว มือสากอีกข้างก็จัดการรูดแก่นกานตัวเองตามไปด้วย ปลายนิ้วความหาจุดกระสันภายใน พลันร่างซูโฮกระตุกแรงๆจนชานยอลผุดยิ้มออกมา


          “ตรงนี้น่ะเหรอ?”


          “อ๊ะ! ต ตรง..นั้น อ้า!!” นิ้วยาวกระแทกเข้ากับจุดกระสันถี่ยิบ จนรู้สึกถึงความต้องการที่แทบจะทะลักล้น นิ้วยาวดึงพรวดออกก่อนจะสวนแก่นกายที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน


          “อืม...อึก อย่าเกร็งสิยาหยี มันรัดผมนะ” เสียงครางต่ำบอกแหบพร่า


          ปากอิ่มกดจูบบนปากบางที่กำลังขบกัดระบายอารมณ์ ลิ้นร้อนพันเกี่ยวรุนแรงเพื่อเบนความสนใจก่อนตัวเองจะดันกายเข้าจนสุดลำ


          “อ้า!!!


          “อืมมม..ทั้งร้อนทั้งรัดเลยนะยาหยี”


          “พ พี่..อ๊ะ ไม่ไหว..อ้า แล้ว” เสียงครางปะปนจนฟังไม่ได้ศัพท์


          แก่นกายใหญ่คับเริ่มกระแทกเข้าออก ไม่ช้าแต่ก็ไม่เร็วจนเกินไป...ร่างสูงโน้มตัวเข้าจูบปากบางอีกครั้ง เรียวแขนโอบรอบคอเพื่อยึดเหนี่ยว สะโพกมนขยับรับแรงกระแทกอย่างไม่รู้ตัว


          “อืมม”


          “อ่ะๆๆๆ..ย ยอล..อ๊ะ!


          กลีบปากบางพร่ำเรียกชื่อคนรักไปเรื่อย กายสูงกระแทกแรงและเร็วขึ้น จูบหนักกดลงไปทั่วลำคอขาวก่อนจะไล้ลงขบเม้มยอดอก ฟันขาวขบกัดยอดอกสีหวานจนแดงก่ำ ใบหน้าหวานเรียวเชิดขึ้นรับอารมณ์ที่พุ่งสูง แก่นกายเล็กตั้งแข็งเตรียมจะปลดปล่อยอีกครั้ง


          “พี่ครับ..อา ขมิบแรงๆ”


          “อ๊ะๆๆ..ยอล ยอลล”


          แรงขมิบเพราะความเสียวกระตุ้นอารมณ์ดิบของร่างสูงเป็นอย่างดี ซูโฮจัดการขมิบตอดรัดแก่นกายใหญ่อย่างว่าง่าย แก่นกายขยับเข้าออกรัวถี่


          “อืมมมมม!!


          “อ้า!!!” ร่างบางกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักให้เปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบของตัวเอง


          ส่วนชานยอลที่กระแทกแรงๆสองสามครั้งก็ตามมาติดๆ หยาดน้ำรักขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าภายในตัวร่างบาง ความอุ่นวาบแล่นริ้วทำให้ร่างบางสัมผัสได้


          “ผมรักพี่นะ” คำพูดแสนอ่อนโยนพูดขึ้นพร้อมกับจูบลงที่ขมับอย่างรักใคร่


          “พี่ก็รักยอลนะ^^


          ซูโฮพูดบอกรักกลับ แต่หารู้ไม่เลยว่าคำบอกรักกับยิ้มที่แทบจะละลายนี่กลับทำให้เจ้ายอลคุงที่ยังคงค้างอยู่ในตัวซูโฮตื่นขึ้นมาราวกับโดนของแหลมสะกิด


          O_Oยอล!!” ตาโตเบิกกว้างเมื่อรับรู้ว่ายอลคุงตื่นขึ้นมาอีกแล้ว


          “ช่วยไม่ได้...พี่อยากปลุกมันเองทำไม”


          และแล้วคำพูดเอาแต่ใจก็เป็นจุดเริ่มต้นให้ทั้งคู่แสดงความรักกันค่อนคืนเลยทีเดียว...
ki d

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น