๐
๐
๐
[WRITER] : SAY
ไคพูดจบ
ปากของเขาก็เข้าครอบครองปากบางสวยของร่างบางตรงหน้า
ลิ้นอุ่นร้อนสอดใส่เข้าไปความหาความหวาน ตัวของเขาบดเบียดร่างบางจนมิด มือหยาบดึงเสื้อที่ถูกเก็บในกระเกงออกมาอย่างไม่ใยดี
“อื้อ..ไค ..”
ร่างบางร้องทักท้วงแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างสูงยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ที่พุ่งพล่าน
มือหนาเริ่มไล่หน้าท้องแบบราบของร่างบางอย่างเบามือ
ความรู้สึกวาบหวามบังเกิดภายในอารมณ์และความรู้สึกของร่างบางอย่างประหลาด
พลันร่างสูงก็ดึงมือออกก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นเหนือพื้น
“อ๊ะ!!!” ปากของทั้งคู่ผละออกจากกัน
ความตกใจและไม่ทันตั้งตัวทำให้ร่างบางเผลอกอดคอร่างสูงแน่นพร้อมทั้งขาที่กอดรัดเอวของร่างสูงเหมือนกลัวตก
“ตรงนี้มันไม่ปลอดภัย..ฉันว่าเราไปที่เตียงดีกว่านะ”
ร่างบางซุกหน้าไปกับไหล่กว้างอย่างอับอาย
แก้มแดงขึ้นอย่างเขินอายด้วยคำพูดของร่างสูง
ร่างบางถูกพามาที่เตียงก่อนจะถูกหย่อนลงด้วยความนุ่มนวล
ใบหน้าที่พุ่งพล่านไปด้วยอารมณ์และความต้องการของร่างสูงทำให้ร่างบางยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีก
ไคยกตัวของร่างบางให้ขึ้นไปกลางเตียงก่อนที่เขาจะตามขึ้นไป
ร่างสูงนั่งคุกเข่า
มือหนาปลดกระดุมของตัวเองทีละเม็ดจนหมด
กล้ามเนื้อที่ผ่านการดูแลมาอย่างดีเผยแก่สายตาของร่างบาง
ปากอิ่มยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะโน้มลงไปจูบเบาๆที่ปากบางของร่างข้างใต้
“นายต้องเป็นของฉัน เซฮุนน้อย^^” คำพูดที่แสดงความเป็นเจ้าของจบลงพร้อมกับเสื้อของร่างบางที่ถูกเลิกขึ้นเพื่อเตรียมจะโดนสัมผัส
“ไค..แต่ว่า..อ๊ะ><”
ร่างสูงตัดบทด้วยมือหนาที่แกล้งสัมผัสลงไปบนแก่นกายที่หลับใหลของร่างบาง “อื้อ><” มือน้อยยกขึ้นปิดปากตัวเอง
มือหยาบดึงมือของร่างบางที่ปิดปากออก
แต่มือน้อยก็ยังดื้อปัดมือของร่างสูง ใบหน้าคมคายนิ่วหน้าไม่พอใจ ...
“อย่าดื้อสิ ที่นี่ไม่มีใครหรอกน่า”
ร่างสูงพูดแบบไม่พอใจมือที่สัมผัสแก่นกายผละออกก่อนจะมาจับกุมมือที่ดื้อของร่างบางตรงหน้า
“ปล่อยนะไค..มันน่าอาย-///-” ร่างบางร้อง
มือหนาจับข้อมือเล็กมั่นก่อนจะกดลงจมบนที่นอนนุ่ม ใบหน้าคมคายโน้มลงสูดดมกลิ่นหอมหวนตรงหน้าก่อนจะกระซิบอย่างแผ่วเบา
“นายต้องเป็นของฉันเซฮุนน้อย...ต่อให้ต้องขืนใจนาย
ฉันก็ยอม”
คำพูดวาบหวามถูกกระซิบขึ้นข้างพูด ลิ้นอุ่นร้อนแลบเลียไปตามลำคอระหง
มือหยาบเชยคางมนให้เงยขึ้นเพื่อที่เขาจะได้เต็มอิ่มกับลำคออันขาวเนียนนี่
กลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่ แชมพูปะทะเข้าจมูกโด่งคมของร่างสูงอย่างจัง
ปากพรมจูบย้ำแล้วย้ำเล่าจนเป็นรอยแดงช้ำบ่งบอกถึงความเป็นเจ้าของ
ร่างบางเอียงคอเพราะความเสี้ยว ร่างกายบิดเร่าเพื่อต่อต้านแต่ไหนเลยแรงน้อยๆและสติที่เริ่มจะพร่าเลือนจะสู้แรงอารมณ์ราคะอันพุ่งพล่านของร่างสูงได้
มือน้อยปัดป่ายขัดขืนจนร่างสูงเริ่มรำคาญ
เขาผละออกอย่างโมโหก่อนจะดันตัวของร่างบางให้หลังติดพนักเตียง
เข่าดันแยกขาเรียวให้อ้าออก ท่าทางกิริยาที่น่าอับอายทำให้ร่างบางพยายามขัดขืนเต็มที่
“ไค..อย่า ขอร้องล่ะ”
ร่างบางใช้มือดันไปที่อกแกร่งแต่มือของเขาดันถูกจับขึ้นเหนือหัว
ร่างสูงใหญ่เอี้ยวตัวเลื่อนลิ้นชักข้างหัวเตียงออกก่อนจะหยิบเชือกยาวออกมา
ร่างบางมองตามอย่างตกใจและระแวง
ภาพเก่าพลันฉายเข้ามาในหัวสมอง...การกระทำที่รุนแรงและป่าเถื่อนเริ่มสาดสัดเข้ามาในมโนภาพ
น้ำตาที่ไม่รู้มาจากไหนพลันไหลรินอย่างไม่มีสาเหตุ..เหตุการณ์เจ็บปวดในคราวนั้นฉายชัดขึ้นเรื่อย
“ไค..” เสียงสะอื้นเรียกชื่อคนรัก
ร่างสูงหันมาก่อนจะตกใจที่ร่างบางร้องไห้ เขาชักสีหน้าด้วยอารมณ์ที่เจ็บปวด
เขาไม่น่าทำกิริยาป่าเถื่อนแบบนี้เลย..มือหนาทิ้งเชือกในมือลงก่อนจะโอบกอดร่างบางที่ร่างสั่นเทิ้มเพราะความกลัว
“เซฮุน..ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”
“ฮือออ..ไค ฮือ ฉันกลัว..TT” เซฮุนร้องไห้โฮกอดไคแน่น ใบหน้าคมเลื่อนมาจูบซับน้ำตาบนแก้มเนียน ..ความรู้สึกผิดเขาแล่นวาบในใจร่างสูงริ้วๆ
แต่ความต้องการของเขามันยิ่งเพิ่มสูงขึ้น..
“เซฮุน..ฉันต้องการนาย” เสียงทุ้มแหบเอ่ยขึ้นเบาๆ
ร่างบางไม่ตอบแต่กลับช้อนตามองด้วยแววตาที่ยากจะบรรยาย
ความต้องการของเขาก็ไม่แพ้ร่างสูงตรงหน้าเช่นกัน
เพียงแต่เพราะความกลัว...ความเจ็บที่มันกำลังจะเข้ามาทำให้เขาไม่กล้าเท่านั้น
ร่างสูงปลดเสื้อขาวสะอาดออกเมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากร่างบาง
มือน้อยถูกปล่อยลงไปบนเตียง
ขาเรียวถูกจับแยกและตั้งชันขึ้น..มือหยาบเปลื้องเสื้อนักเรียนออกไปให้พ้นตัว
ร่างบางขาวเนียนปรากฏแก่สายตาของร่างสูง
มือหยาบไล้ไปบนหน้าท้องเนียนอย่างแผ่วเบา สายตาคมกริบไม่ละออกจากร่างตรงหน้าแม้แต่เสี้ยววินาที
เสียงครางเบาๆในลำคอดังขึ้นเป็นระยะ หน้าท้องหดเกร็งมือนิ้วยาวสะกิดโดนยอดอกสีหวาน
“อื้อ..” เสียงคางกระเซ้าทำให้อารมณ์ร่างสูงเริ่มพุ่งสูง
ใบหน้าหล่อเข้มก้มโค้งลงครอบครองปุ่มสีหวานนั้นอย่างแผ่วเบา
พลันความเสี้ยวซ่าน วาบหวามก็ลุกซู่ภายในร่างของเซฮุน เสียงครางกระเซ้าไม่หยุด
มือน้อยยกขึ้น..ปากบางกัดมือตัวเองอย่างระบายอารมณ์ ใบหน้าเชิดขึ้น
หน้าท้องหดเกร็งเพราะความเสี้ยว
“อ้า..ไค อื้ออ เจ็บ..” ร่างบางร้องทันทีเมื่อฟันคมขูดขึ้นลงไปบนยอดอก
อีกข้างก็ถูกปรนเปรอด้วยนิ้วยาว น้ำใสจากปากไหลเยิ้มไปทั่วยอดอกสีหวาน
ลิ้นร้อนเลียจนมันขึ้นตั้งชูเต็มที่
“เซฮุนน้อย...ทำให้ฉันบ้างสิ” ไคอ้อนเสียงกระเซ้า
สายตาบ่งบอกความต้องการอย่างสุดขีด
มือหยาบดึงข้อมือออกจากปากบางก่อนจะให้ร่างบางทาบทับตน
ขายาวแยกออกก่อนจะจับมือร่างบางให้มาสัมผัสกับแก่นกายอันแข็งขืนของตน
มือหนาจับมือบางนวดเคล้งคลึงไปบนส่วนแข็งขืนของตัวเองอย่างชำนาญ
“ไค..ฉัน ทำไม่ได้-///-“ ร่างบางพยายามขืนมือออกและมือหนายังคงจับไว้มั่น
ร่างบางเบือนหน้าหนีด้วยความอาย ใบหน้าแดงก่ำเพราะอารมณ์ ฟันสวยกัดปากแน่น
ร่างสูงโก่งตัวขึ้นจูบปากที่กัดแน่นให้คลายออก รอยฟันที่ฝังลึกถูกไล้เลียจนเลือนหายไป..มือหนาเริ่มจับมือบางขยับอีกครั้ง..เขาดันสะโพกขึ้นก่อนจะถอดกางเกงออกไปให้พ้นทางและเหลือเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วเท่านั้น
ปากอิ่มเลื่อนจูบลงมาเรื่อยๆก่อนจะหยอกล้อกับยอดอกที่ตั้งชูชันเพราะฝีมือของเขาเอง
ร่างสูงผละตัวออกและนอนชันศอกไปด้านหลัง
“จัดการกับมันสิ..มันต้องการนายนะเซฮุน”
คำพูดหยอกล้อสนุกสนานของเขาไม่ทำให้ร่างบางรู้สึกดีขึ้นมาเลย กลับตรงกันข้าม
ร่างบางยิ่งรู้สึกอาย และอนาถตัวเองแถมยิ่งแย่ลงกว่าเดิม
มือน้อยเอื้อมไปอย่างกล้าๆกลัว
เมื่อร่างสูงที่รอนานเริ่มใจร้อนขึ้นมือหนาก็คว้าหมับไปที่มือบางก่อนจะพามันเคล้งคลึงส่วนอ่อนไหวที่กำลังสั่นระริกแข็งขืนเพราะอารมณ์
“อ้า..” ร่างสูงครางเสียงต่ำ
มือหนาตัดสินใจถอดกางเกงตัวจิ๋วออก
แก่นกายที่ปลุกเร้าด้วยอารมณ์และมือที่ไม่ประสาตั้งขึ้นชูชัน
ร่างบางหน้าแดงเถือกชักมือกลับก่อนจะปิดตาแล้วหันหลัง
“555+ นายนี่นะ..น่ารักจริงๆเล้ย”
ร่างสูงหัวเราะกับการกระทำที่เขินอายนั้นก่อนจะเขยิบตัวเข้าหาร่างบางจากด้านหลังและจับให้เขานั่งบนตักของตัวเอง
แก่นกายที่ตั้งชันพลันเสียดสีกับส่วนกลางของร่างบางอย่างบังเอิญ
“อ๊ะ!>O<”
ความแข็งขืนบดเบียดเสียดแก่นกายของร่างบางครั้งแล้วครั้งเล่า ปากอิ่มพรมจูบไปตามต้นหอ
หู และราดไหล่ ก่อนจะไล้เลียไปตามสันหลังอันขาวเนียน
มือหนาเอื้อมลงกอบกุมแก่นกายทื่เปียกชื้นภายใต้ร่มผ้า
“อื้ออออ” ร่างบางครางกระเซ้าเสียงหวาน ปากอิ่มยกยิ้มอย่างพอใจ..
ร่างสูงยกสะโพกเล็กขึ้นเล็กน้อยก่อนจะถอดกางเกงออกรวดเดียวรวมทั้งกางเกงชั้นในตัวน้อย
แก่นกายที่ถูกปรนเปรอเผยปะทะความเย็นด้านนอก ร่างกายสั่นเทา มือหนาเคล้งคลึงไปตามลำยาว
นิ้วยาวปาดไปมาตรงส่วนหัวเล่นเพื่อแกล้งเย้าหยอกคนตรงหน้า
“อ้า..อื้อ ไม่ อย่า..” ร่างบางครางไม่เป็นศัพท์
ความสุขสมพุ่งพล่านปะปนไปกับความเสี้ยวซ่าน
ปากบางอ้าร้องเสียงหลงเมื่อเล็บขูดลงบนรูน้อยๆ “อ้า!! ไม่เอา..”
“ทำไมถึงไม่ล่ะหื้ม...ในเมื่อของนายมันเกร็งแข็งจนจะออกมาอยู่แล้วนะ”
“ไม่เอา..อื้อ อ่ะ ไค..อย่า..”
เล็บขูดลากผ่านรูน้อยๆครั้งแล้วครั้งเล่า
มือหนาเริ่มกำไปตรงลำที่แข็งเกร็งก่อนจะรูดขึ้นลง...เสียงเสียดสีของเนื้อดังก้องไปทั่วห้อง
ความอารมณ์ที่พุ่งพล่านดังกระเซ้ากระตุ้นอารมณ์ของร่างสูงได้ดีนัก
“อ้า ไค..ไม่ อื้ออ อย่า”
“ยังจะพูดอีกเหรอ?” ร่างสูงถามย้ำก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น
ร่างบางงอตัวและหดเกร็ง..มือหนาอีกข้างจับหน้าของร่างบางให้เงยขึ้นและเอนตัวเองไปด้านหลังเพื่อให้ร่างบางพิง
“อ้า!..ไค ไค”
ร่างบางครางกระเซ้าเรียกชื่อคนรัก
“เรียกอีกสิ..เรียกชื่อฉัน”
“ไค..อย่า อื้อออ..ไม่ ไค” เสียงครางดังไม่หยุด
ร่างบางถูกปรนเปรออย่างสุขสม เสียงหวานกรี๊ดร้องด้วยความเจ็บและความสุขอันปะปนตีกันไปทั่ว
ความเสี้ยวแล่นริ้วๆไปทั่วท้องน้อย น้ำสีมุขเยิ้มออกมาเล็กน้อย
นิ้วยาวปาดทิ้งก่อนจะปิดรูเอาไว้
“ยังเสร็จไม่ได้นะครับ^^..รอฉันก่อนนะ”
มือหยาบจับร่างอันไร้เรี่ยวแรงลงบนเตียง เขาจับให้ร่างบางนอนลงราบหลังติดฟูกก่อนจะจับเรียวขาขาวเนียนแยกออกและชันเข่าขึ้น
ส่วนอ่อนไหวตั้งขึ้นชูตั้งระริก เสียงหอบหายใจแรงๆดังออกมาจากร่างบางตรงหน้า ร่างกายสั่นเทิ้มไปทั่วตัว
พลันร่างสูงก็ก้มใช้ปากครอบครองแก่นกายที่ตั้งชันตรงหน้า ฟันคมขูดตั้งแต่ส่วนหัวยันโคน
ลิ้นร้อนเลียจนเยิ้ม
ปากดูดดุนไปที่ส่วนหัวเหมือนกับว่ากำลังดูดอะไรให้ออกมาสักอย่าง
“อ้า..อื้อ ไค อื้อออ”
ไคเลียส่วนหัวสองสามครั้งก่อนจะผละออกแล้วเอื้อมไปหยิบเจลล่อลื่นบนหัวเตียงลงมา
“เจ็บหน่อยนะคนดี จุ๊บ..” ไคพูดปลอบกระซิบ มือหนาบีบเจลชโลมไปทั่วนิ้วก่อนจะไล้วนไปบนรอยจีบหยักด้านหลังของร่างบาง
ความเย็นแล่นวาบปนไปกับความเสี้ยว..ร่างบางเกร็งตัวแน่น
“อย่า!! ไม่เอานะ..ฮึก
ไม่เอาTT” น้ำตาเริ่มไหลลงมาอีกแล้ว นิ้วยาวกดลงไปบนรอยหยักอย่างไม่ฟังเสียงห้าม
..นิ้วยาวสอดเข้าไปในช่องทางสีชมพูอย่างยากลำบาก
เสียงร้องโอดครวญเพราะความเจ็บดังขึ้นลั่นห้อง “อ้า!! เจ็บ..ฮึก
ออกไป ฮืออ”
นิ้วยาวค้างไว้อย่างนั้น ช่องทางที่รัดแน่นกำลังบีบนิ้วเขาอย่างเป็นจังหวะ..ทั้งๆที่เคยมีอะไรกันแล้ว
แต่ร่างกายกลับยังไม่ชิน..ความคับแคบยังคงแน่นเหมือนเคย
เหมือนครั้งแรกที่ได้ลิ้มลอง
สักพักร่างบางก็เริ่มหายเกร็ง
นิ้วยาวเริ่มขยับอีกครั้ง..ครั้งนี้เขาสวนเข้าไปรวดเดียว
ร่างบางแอ่นตัวรับอย่างบังคับไม่ได้ นิ้วยาวนิ้วที่สองถูกส่งเข้าไป
สร้างความเจ็บปวดที่แล่นริ้วให้กับร่างบางเป็นอย่างดี
“อ้า...เจ็บ ฮึก เจ็บ..หยุดเถอะ ไค หยุดเถอะนะ” นิ้วยาวไม่สนอะไรอีกแล้ว
เขาเริ่มขยับเข้าออกวนหาจุดไวสัมผัสไปทั่ว
“อ้า..นายอยากให้ฉันหยุดเหรอ?” ไคถาม นิ้วยาวความไล้วนภายในช่องทางรัก
“ย หยุด..พอแล้ว อึก!”
“แต่ร่างกายนายมันไม่หยุดเลยนี่ หื้มม?”
“อ้า!!!”
ร่างบางแอ่นตัวสูงเมื่อนิ้วยาวสะกิดตรงจุดพอดีเป๊ะ..เล็บขูดไปบนเนื้ออ่อนด้านในอย่างจงใจ
จุดอ่อนไหวถูกย้ำเข้าออกเป็นจังหวะเรื่อยๆ เสียงครางกระเซ้าก็ดังไม่หยุด
“จะให้หยุดอีกเหรอ?”
“ไค..หยุด พอแล้ว”
ยิ่งร่างบางห้ามเท่าไหร่
นิ้วยาวก็ยิ่งเน้นย้ำและขูดเข้าไปในจุดไวสัมผัสนั้นทุกทีๆ...ร่างบางแอ่นตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัว
เสียงหวานกรีดร้องระงมไปทั่งห้อง
“จะให้หยุดอีกไหม?” ร่างบางไม่ตอบ..ปากบางเม้มแน่นจนเป็นขีดเดียว
เมื่อเห็นแบบนั้นร่างสูงก็แกล้งเข้าให้..นิ้วยาวถูกดึงออกมาพรวดก่อนจะสอดเข้าไปอย่างเร็วและแรงจนกระแทกเข้ากับจุดไวสัมผัสนั้น
“อ้า..ไม่ ไม่!”
ร่างบางเอ่ยปากบอก ร่างสูงจูบลงไปบนปากบางเบาๆ
“น่ารักมากครับ^^”
นิ้วยาวถูกถอนออก เจลล่อลื่นถูกบีบออกมาอีกครั้งก่อนจะชโลมไปบนแก่นกายแข็งขืนที่พร้อมใช้งาน
หลอดเจลถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี
มือหนาจับร่างบางนั่งและดันให้หลังชิดพนักเตียงโดยที่ให้ร่างบางนั่งทับเขาไว้
แก่นกายถูกจ่อตรงกับช่องทางรักอย่างเหมาะเจาะ
มือหนากดสะโพกมน..เท่านั้นแก่นกายที่ตั้งขึ้นชันก็ถูกกลืนลงไปในช่องทางสีหวานที่คับแน่น
“อ๊ะ..อื้ออออ><”
“อ้า...เซฮุน” ร่างสูงครางเสียงต่ำเพราะความเสี้ยว “มันรัดฉัน อื้อ”
“อ่ะๆ..อื้อ” มือหนาทั้งสองจับไปที่สะโพกมนก่อนจะบังคับให้ขึ้นลงเป็นจังหวะ
ท่อนแขนเรียวของร่างบางพาดคล้องคอร่างสูงแน่น หัวของร่างบางสั่นคลอนตามแรงบังคับของมือหนา
สะโพกถูกมือหยาบบังคับขึ้นลง แก่นกายถูกกระแทกเข้าไปลึกเมื่ออยู่ในท่านี้
ความเจ็บแล่นปี้ดเข้าภายในแต่ก็อันตะทานหายเพราะความสุขที่ตามมา
ร่างสูงจับสะโพกกระแทกขึ้นลงอย่างแรง
ตอนนี้มือของเขาแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย..สะโพกมนถูกยกขึ้นด้วยคำสั่งของร่างบางเองแล้วในตอนนี้
อารมณ์และความต้องการพุ่งพล่าน สติของร่างบางเริ่มพร่าเลือน
ความสุขสมและความเสี้ยวซ่านเข้าครอบงำ
“อ้าๆๆๆๆ” ร่างบางครางไม่หยุด
ร่างสูงกดกระแทกลงมาหนักๆสองครั้งก่อนจะเปลี่ยนท่า
แก่นกายหลุดออกจากช่องทางด้านหลังอย่างเร็วจนร่างบางร้องเสียงหลง เขาจับให้ร่างบางลุกขึ้นยืนแล้วลงไปที่พื้นก่อนจะจับให้หันหน้าเข้ากำแพง
มือหนาดึงสะโพกบางให้โด่งออกก่อนจะยัดแก่นกายกลับเข้าไปใหม่
ครั้งนี้ไม่แน่นเหมือนครั้งก่อน...สะโพกหนาขยับเข้าออกๆเป็นจังหวะ
ใบหน้าเรียวสวยเงยขึ้น มือและศอกยันผนังไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองล้ม
“อ้า..ไค อื้อ ไค..ไค”
ร่างบางครางเรียกชื่อร่างสูงไม่หยุด
หัวสั่นคลอนเพราะแรงกระแทกที่ใส่ไม่ยั้งของร่างสูง
แรงกระแทกหนักๆถูกส่งไปครั้งแล้วครั้งเล่า
ร่างบางร้องลั่นเมื่อแก่นกายกระแทกเข้าไปลึกกว่าที่ควร
ร่างสูงกระแทกอย่างเร็วและแรง
“อื้อ เซฮุน..อืมม”
“อื้อๆๆๆ..อ้า อื้ออ”
เสียงหวานครางกระตุ้นอารมณ์ได้เป็นอย่างดี
เขาจับแก่นกายถอดออกแล้วจับให้เซฮุนหันหน้ามาหาเข้า
ปากอิ่มจูบร่างบางอย่างดุดันและโหยหา
ความต้องการกำลังจะถึงขีดสุด..ปากและลิ้นนัวเนียไม่เป็นที่เป็นทาง
แขนแกร่งช้อนเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นและให้แขนอยู่ตรงข้อพับ
มืออีกข้างจับให้ขาเรียวขาวแยกออกอีกนิดก่อนจะสอดแก่นกายกระแทกเข้าไปอย่างแรง
“อ้า!! ไค..อ้าๆๆ” แขนเล็กกอดคอร่างสูงแน่น
ขาที่ถูกยกถูกแขนแกร่งจับอ้าออกให้กว้างมากขึ้นและดันให้ติดกำแพง
หลังขาวเนียนสีไปบนผนังห้อง เสียงเสียดสีตีกันห้องเนื้อดังระงมไปทั่ว
“อื้อเซฮุน..อื้อ”
สะโพกหนากระแทกแก่นกายรัวและแรง
หน้าท้องเกร็งทำให้กล้าเนื้อเห็นชัดมากขึ้น แรงที่กระแทกทำให้สติของร่างบางแทบหลุด
ใบหน้าเงยเชิดร้องครางไม่เป็นศัพท์
“อ้า ไค..จะออกแล้ว อ้า!!!”
แก่นกายที่ถูกปรนเปรอเมื่อตอนแรกแข็งเกร็งขึ้น มือบางเลื่อนลงไปจับอย่างเผลอตัวก่อนจะรูดขึ้นลง
“เซฮุน อื้ออ..” ร่างสูงครางเสียงต่ำไม่หยุด
สะโพกหนากระแทกเข้าไปไม่ยั้ง
มือบางรูดขึ้นลงอย่างเร็วจนมันแข็งเกร็งก่อนที่น้ำขุ่นขาวจะทะลักออกมาในที่สุด
“อ้า!!!!” ร่างบางกรีดร้องสุดเสียงพร้อมกับร่างสูงที่กระตุกน้ำสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าไปในร่างบางเช่นกัน
“อื้มมม” ร่างสูงครางก่อนจะกระตุกสองสามครั้ง
ร่างบางทิ้งตัวล้มลงไปกับร่างสูงบนที่นอน
แก่นกายถูกถอนออก..เหงื่อและคราบน้ำรักไหลเยิ้มท่วมตัว..พวกเขาไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำ
“ฉันรักนาย” ไคพูดกระซิบไปข้างหูเล็กของคนที่สลบไปเพราะความเหนื่อยล้า
ไคลุกขึ้นและจัดแจงที่นอนก่อนจะจับให้ร่างบางนอนในท่าที่ดีๆพลางห่มผ้าห่มให้อย่างเสร็จสรรพ
จากนั้นตัวเองก็สอดตัวเข้าไปนอนตามและกอดร่างบางจนเผลอหลับไป...
ki
d
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น