วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555

๐ HOW TO LOVE ๐ | เซฮุนน้อยของฉัน^^[แอบ:NC]

[ต่อนะคะ^^]
          “อื้อ..อ๊ะ!” ร่างบางครางออกมาเมื่อนิ้วเรียวของไคทั้งสองสะกิดไปที่ปุ่มเล็กสีหวานของเขา นิ้วเรียวสะกิดยอดอกไปมาๆ ร่างบางสะท้านน้อยๆ.เขาปฏิเสษสัมผัสนี้ไม่ได้แล้ว


...ฉันกำลังปล่อยตัวปล่อยใจให้นาย ไค>///<...: เซฮุน


          ร่างสูงผละออกมาแล้วค่อยๆช้อนตัวร่างบางขึ้นเตียงนุ่ม เขาเดินไปปิดผ้าม่านก่อนจะเดินไปที่ประตูเขียนโน๊ตแปะไว้ว่า ห้ามเข้า...อยากอยู่คนเดียว แถมล็อคประตูเผื่อใครบางคนอาจโผล่เข้ามาขัดจังหวะเหมือนพี่เลย์ แล้วสุดท้ายก็เดินมาหาร่างบางที่มองอย่างไม่เข้าใจ


          “นายทำอะไรเมื่อกี้?”


          “ก็แค่ไม่อยากให้ใครเข้ามาขัดจังหวะเราไง...ถ้าเกิดเข้ามาเห็นเราอะจึ้กๆกันอยู่ นายก็อายดิ หรือนายจะบอกว่าไม่ หื้มมม^^” เขาลากเสียงแล้วเดินเข่าบนเตียงไปหาร่างบาง


          “ใครไม่อายบ้างล่ะ>///<” ร่างบางเบือนหน้าหนีด้วยใบหน้าที่แดงก่ำยิ่งกว่าตอนแรก


...นายยอมรับสัมผัสฉันแล้วโอ เซฮุน^O^...: ไค


          ร่างสูงหัวเราะชอบใจพลางจูบปากนั่นและแน่นอน ร่างบางก็ยินยอมที่จะให้เป็นแบบนั้น ลิ้นร้อนพันเกี่ยวกันอย่างเมามันส์ มือหนาเอื้อมไปด้านหลังเพื่อแกะเชือกที่มัดข้อมือนั้นออกแล้วเปลี่ยนมามัดไว้ด้านหน้าแทน


          “ไม่เอา..ไม่มัด” ร่างบางประท้วง แต่ร่างสูงก็มัดจนเสร็จ


          “มัดแหละดีแล้ว..มือน้อยๆของนายมันน่ะชอบซนเหมือนคนไม่มีผิด...เดี๋ยวก็ผลักบ้างล่ะ เดี๋ยวก็เอามือปิดปากบ้างล่ะ..ฉันอยากได้ยินเสียงของนายนะ”


          ร่างบางก้มหน้าหลบตาทันทีที่ได้ยินประโยคหลังสุด ร่างสูงจับสะโพกแล้วยกให้ร่างบางเลื่อนไปบนหัวเตียงแล้วจับมือที่มัดของร่างบางให้ไปอยู่เหนือหัวก่อนจะก้มลงประทับจูบอีกครั้ง


          ปากอิ่มเลื่อนลงไปซุกไซร้ที่ซอกคอขาว ร่างบางเงยหน้าอย่างช่วยไม่ได้ ปากบางครางเบาๆเมื่อถูกสะกิดไปบนยอดอก มือหนาเลื่อนจากยอดอกที่ตั้งชูชันไปบนกางเกงตัวหนา


          ร่างสูงเลื่อนตัวลงมา ก่อนจะถอดกางเกงตัวหนาพร้อมกับชั้นในตัวจิ๋วในคราวเดียว ร่างบางก้มมองด้วยใบหน้าแดงๆก่อนจะเงยขึ้น ร่างสูงจับขาทั้งสองของร่างบางให้ตั้งชันขึ้นพลางจับแยกออกเล็กน้อย มือหนาลูบไปบนส่วนนั้นเบาๆ


          “อ้า..อื้อ ><” รางบางครางออกมา มือหนาจับแก่นกายให้ตั้งขึ้นก่อนจะก้มลงครอบครองส่วนนั้นทั้งแท่ง


          ลิ้นร้อนไล้ส่วนหัวเบาๆไปมา ร่าบางแอ่นตัวขึ้นอย่างเสี้ยวซ่าน ปากก็ครางไม่หยุด...นั่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของร่างสูงเป็นอย่างดี ปากอิ่มดูดดุนส่วนหัวครั้งแล้วครั้งเล่า ลิ้นก็ไล้เลียไปทั่ว...เขาใช้ปากรูดขึ้นลงไปบนแก่นกายนั้นอย่างเป็นจังหวะ


          “อื้อ..อื้อ อื้ออ..” ร่างบางครางไม่หยุด ทั้งเสี้ยวซ่าน ทั้งต้องการ...


          สักพักร่างสูงก็ผละออกก่อนจะยืนขึ้นแล้วเดินเข้าหาร่างบางที่นั่งหน้าแดงเพราะอารมณ์ที่พุ่งพล่าน ร่างสูงถอดกางเกงตัวสุดท้ายออกเผยให้เห็นแก่นกายที่ตั้งขึ้น ร่างบางอ้าปากรอเหมือนรู้งาน..ร่างสูงใช้มือรูดแก่นกายของตัวเองสองสามครั้งก่อนจะนำมันเข้าปากบางตรงหน้า


          ลิ้นเล็กข้างในไล้เลียส่วนหัวจนเยิ้ม มือที่ถูกมัดยกลงมาจับแก่นกายพลางรูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ ร่างสูงเงยหน้าพลางครางเสียงต่ำ รางบางเงยมองก่อนจะก้มลงใช้ปากครอบครองแก่นกายอีกครั้ง หัวของเขาผงกตามจังหวะขึ้นลงของปาก มือหนาสอดไปที่ท้ายทอยของร่าบางก่อนจะจับหัวของร่างบางให้นิ่งส่วนเขาก็เริ่มขยับสะโพกเข้าออก


          “อื้อๆๆๆ..อื้มม อื้อ..” ร่างบางครางเป็นจังหวะ


          “อ้า..เซฮุน อื้อออ” ร่างสูงขยับเข้าออกในปากของร่างบาง ก่อนจะดันแก่นกายตัวเองให้เข้าไปสุดในปากของเซฮุนก่อนจะถอนออกมา


          “แค่กๆ..อื้อ อื้อ” ร่างบางสำลักทันทีเมื่อเอาออก แต่ยังไม่ทันที่จะหายดีร่างสูงก็จับแก่นกายเข้าปากของร่างบางอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เข้าขยับเข้าออกเร็วขึ้น


          ไม่นานเขาก็เอาออก ก่อนจะจับร่างบางให้ยืนขึ้นส่วนตัวเองก็นั่งคุกเข่าบนเตียง เขาจับให้ร่างบางหันหน้าเข้ากำแพงใช้มือที่มัดท้าวไปที่หัวเตียงก่อนจะดึงสะโพกของร่าบางให้แอ่นขึ้น เขาเลื่อนลิ้นชักเป็นครั้งที่สองแล้วหยิบเจลหล่อลื่นออกมา ร่างบางมองตามอีกครั้ง


          “เอาไว้ตอบทีหลังนะ จุ๊บ!” ร่างสูงพูดดักร่างบางไว้แล้วก้มจูบลงบนสะโพกมน


          เขาบีบเจลใส่นิ้วชี้และกลาง ร่างบางเงยหน้าหลับตาแน่น

เมื่อนิ้วที่ชโลมเจลเย็นถูกลูบไปบนช่องทางด้านหลัง นิ้วชี้ถูกกด

ไปบนรอยจีบก่อนจะถูกกลืนลงไป ร่างสูงขมวดคิ้วสงสัยบางสิ่งที่

เกิดขึ้น..


          “อื้อ! อ้า..เจ็บ เจ็บTT” ร่างบางร้องลั่น


          “ครั้งแรก?...เหรอ?” ร่างสูงถามอย่างแปลกใจ ร่างบางพยักหน้าขึ้นลง..เท่านั้นรอยยิ้มก็ฉายขึ้นบนหน้าร่างสูง และนิ้วก็ขยับเข้าออกอีกครั้ง


...โอ เซฮุน..ครั้งแรกของนายเป็นของฉัน^^...: ไค


          ร่างบางครางด้วยความเจ็บปวด คิ้วเรียวขมวดแน่น...ตาสวยปิดแน่น และนิ้วที่สองก็ถูกส่งไปอีกครั้ง คราวนี้แน่นยิ่งกว่าครั้งแรกซะอีก


          “อ้า..อื้อ เจ็บTT


          “หายใจลึกๆ...เดี๋ยวนายจะรู้สึกดีเอง” ร่างสูงปลอบ ริมฝีปากอิ่มพรมจูบไปทั่วสะโพกมน นิ้วก็ยังทำหน้าทีต่อไป มืออีกข้างก็จับแก่นกายของร่างบางรูดขึ้นลงไม่หยุด


          เมื่อรู้สึกว่าความต้องการกำลังถึงขีดสุด นิ้วทั้งสองก็ถอนออก ร่างสูงยืนขึ้นโดยที่ร่างบางยังอยู่ในท่าเดิม ร่างสูงชโลมแก่นกายตัวเองด้วยเจลก่อนจะรูดขึ้นลงสองสามครั้งและกดลงไปบนช่องทางรัก


          O_Oอ้า!! อื้อ..เจ็บ! ฮึก..ออกไป ฮือ..ไม่เอาแล้วTT” ร่างบางกำมือแน่น ช่องทางขมิบทันทีที่ส่วนหัวของแก่นกายร่างสูงสอดใส่เข้าไป


          “อ้า..ผ่อนคลายหน่อยเซฮุน ..อื้อ มันรัดฉัน อ้า..” ร่างสูงครางเสียงต่ำพลางบอกร่างบาง เซฮุนหายใจเข้าลึกๆ น้ำตาหลายหยดล่วงแปะลงผ้าปูเตียง


          ร่างสูงโน้มลงประทับจูบที่แผ่วหลังอย่างแผ่วเบาไปทั่ว ลิ้นร้อนไล้จูบไปที่ซอกคอขาวก่อนจะขึ้นไปถึงใบหู...คำปลอบโยนถูกเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา มือหนานวดไปที่สะโพกมน ช่องทางรักเริ่มคลายตัวอีกครั้ง ร่างสูงค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปช้าๆ


          “อื้มมม..ไค เบา..อื้อ..><” ร่างบางร้องบอก ร่างสูงหยุดสักพักและเริ่มขยับเข้าออกทีละนิด


          “ต่อไปนี้..นายเป็นของฉัน โอ เซฮุน” ร่างสูงพูดจบก็ยืดตัวขึ้น มือทั้งสองจับแน่นไปที่สะโพกและเริ่มขยับเป็นจังหวะช้าๆ


          ร่างบางครางเป็นระยะ..ตัวโยกไปตามจังหวะที่ร่างสูงชักนำ

มือหนาเลือนไปกอบกุมแก่นกายของรางบางและเริ่มรูดขึ้นลงไป

ตามแรงกระแทกตัวเอง


          “อ้าๆๆ..อื้อ ไค..ไค..” ร่างบางครางเรียกชื่อร่างสูง เพราะเขาเริ่มขยับเข้าออกเร็วขึ้น...เขาครางด้วยความเจ็บปวดปนกับความเสี้ยวซ่านที่ร่างสูงมอบให้ แก่นกายร่างบางตั้งชันขึ้น ช่องทางด้านในตอดรัดแก่นกายร่างสูงเป็นจังหวะ..


          ร่างสูงขยับอย่างเร็วสองสามทีแล้วถอนแก่นกายออก เขาจับร่างบางให้นอนราบกับเตียง มือของเขาสอดไปใต้ข้อพับเข่าก่อนจะจับกางออก


          “..ไค อย่า ..อย่าเพิ่ง..” ร่างบางร้องเรียกก่อนที่ร่างสูงจะสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง


          “..หยุดไม่ได้แล้ว..”


          “ไม่..ไม่นะ>O< เดี๋ยว...อ้า!!” ร่างสูงสอดใส่แก่นกายเข้าไปอีกครั้งโดยไม่ฟังว่าร่างบางจะพูดอะไร อารมณ์ของเขาพุ่งสูงจนหยุดไม่ได้แล้ว


          “อืมม..เซฮุน อ่า..มันรัดฉัน อา..” ร่างสูงครางเสียงแหบพร่าไม่แพ้ร่างที่นอนอยู่ข้างใต้เลย ร่างบางส่ายหัวไปมา จะพูดก็พูดไม่ออกเพราะความเจ็บและความสุขมันแล่นวาบทุกวินาที


          “อ้าๆๆ..ไค ..อื้อ..” เสียงครางระงมไปทั่วห้อง


          ร่างสูงขยับเข้าออกเร็วขึ้นๆ จนหัวร่างบางสั่นคอนเพราะแรงกระแทกที่หนักหน่วง.. แก่นกายของเขาก็ถูกร่างสูงปรนเปรออย่างเต็มที่ มือที่ถูกมัดยกขึ้นคล้องไปที่ท้ายทอยร่างสูง ขาทั้งสองเปลี่ยนเป็นโอบรอบเอวของร่างสูงแทน


          “อื้ม..เซฮุน อือ...อา..” ร่างสูงขยับถี่ขึ้น


          “..ไค ไค..อ้า!! อื้อ..ใกล้.อื้อ อ่ะ ใกล้..แล้ว อื้อ...” ร่างบางครางไม่ได้ศัพท์ มือหนารูดแก่นกายร่างบางขึ้นลงอย่างเร็ว จนร่างบางกระตุกขึ้นก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งออกเลอะบนหน้าท้องตัวเอง


          ไคก้มจูบร่างบางข้างใต้ มือของเขาจับแน่นไปที่เอวคอดก่อนจะขยับตัวอย่างเร็วและแรง..เพราะเขาก็ใกล้จะถึงแล้วเหมือนกัน


          ร่างบางครางอื้ออึงในลำคอ ไคถอนริมฝีปากออกมาเพราะอยากฟังเสียงหวานคราง...ใบหน้าทั้งสองแดงก่ำเพราะอารมณ์ที่ฉุดไม่อยู่ เขากระแทกแก่นกายอย่างหนัก...ทั้งเร็วและแรง จนร่างบางแอ่นรับอย่างไม่รู้ตัว


“อึ๊..จะออกแล้ว..อ่ะ อ้า!!”


“อื้อๆๆ...อ้า อ้า..ไค. อ้า!!!>O<” ร่างสูงกระตุกสองครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักใส่ภายในตัวของร่างบาง


ที่นอนหอบเหนือยอยู่ข้างใต้ ปากอิ่มพรมจูบไปทั่วหน้าก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากบางโดยที่ยังไม่ได้ถอนแก่นกายออก


          “นายเป็นของฉันคนเดียว” ไคพูดจบก็จูบปิดปากร่างบางอย่างดูดดื่ม แต่ร่างบางดื้อไม่ยอมให้ลิ้นร่างสูงเข้าไป เขาจึงแกล้งกระแทกแก่นกายเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม


          “อ้า!!..” คราวนี้เขาก็เลยฉวยโอกาสสอดลิ้นร้อนเข้าไปได้อย่างรวดเร็ว “อื้อ!..อืม” ไคถอนจูบออกมาอย่างเสียดายแต่เขายังคงคาแก่นกายของเขาไว้อย่างนั้นอยู่


          “อยากดื้อเองนะ”


          “ใครดื้อ?..อ๊ะ!” เมื่อเห็นร่างบางเถียงเขาก็แกล้งขยับมันอีกรอบคราวนี้เพิ่มเป็นสองครั้งเลย “ค ไค..”


          “เรียกฉันอีกสิ” ร่างสูงกระซิบด้วยเสียงแหบพร่า ร่างบางเขินจนหน้าแดงก่ำไปหมด “เรียกฉัน..เซฮุน..ฉันอยากได้ยิน” ร่างสูงพูดจบก็ถอนแก่นกายออกมารวดเดียวจบ


          “อ้า..ไค อื้อ..” รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของไค ร่างบางกระตุกน้อยๆ..น้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาจากช่องทางรัก
          “นายเป็นของฉันแล้ว ได้ยินไหม..เซฮุนน้อยของฉัน^^” แล้วทั้งสองก็หลับเข้าสู่ห้วงนิทรา..
ki d

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น