[ต่อนะคะ^^]
๐
๐
๐
[WRITER] : SAY
“เถา..มัดพี่ทำไม?”
เสียงหวานร้องถามประท้วงขึ้นเมื่อเถาดึงผ้าบางๆออกจากกระเป๋าแล้วเดินตรงมายังร่างบางที่นอนอยู่บนฟูกหนากลางห้องพักของตน
มือหนาจับมือบางรวบขึ้นเหนือหัวก่อนจะมัดผ้าบางเข้าที่ข้อมือทั้งสองอย่างแน่นหนา
ร่างบางออกแรงดิ้นนิดๆเพราะถูกตัวของร่างสูงนั่งทับไว้
“ลงโทษ”
เถาพูดเมื่อมือหนาจัดการมัดมือบางอย่างเรียบร้อย
ใบหน้าดุเข้มก้มลงประชิดหูบางของเลย์ “คนขี้แกล้ง จุ๊บ!” เถากดจูบเข้าขมับบางแรงๆ
“พี่ไม่ได้แกล้ง...นะ อื้มม><” เถาประกบปากอิ่มอีกครั้ง
ปากหยักดูดกลีบปากล่างอย่างแรงจนมันแดงและบวมเจ่อขึ้น ลิ้นร้อนเลียไปทั่วกลีบปากอิ่มน้ำ
ฟันคมขบกลีบปากอิ่มแรงจนห้อเลือด
“อื้ออ โอ้ย!”
เลย์ร้องออกพร้อมกับฟันคมที่ฝังลงเนื้อ นัยน์ตาใสมองเถาอย่างโกรธนิดๆ
เถายกยิ้มที่แสนร้ายกาจก่อนจะดันเลย์ให้หลังติดผนังห้อง
เถาถอยมานั่งตรงกลางหว่างขาเรียวยาวก่อนจะจับแยกแล้วแทรกตัวเข้าไป แต่แล้วมือที่ถูกมัดของเลย์ก็ลดลงดันอกแกร่งให้ล้มลงก่อนจะพาร่างตัวเองคร่อมทับร่างของเถาไว้
มือที่มัดติดกันสอดคล้องไปรอบคอแกร่ง ศอกบางกดลาดไหล่แกร่งลงกับฟูกหนา
“คิดเหรอว่าเถาจะทำพี่ได้ฝ่ายเดียว”
เลย์พูดเชิงถาม ใบหน้าหวานมองเถาที่กำลังหรี่ตามองคนรักว่ากำลังจะทำอะไร
เลย์ไม่ปล่อยให้ความเงียบเข้าปกคลุมไว้นาน
ใบหน้าหวานโมลงกดจูบแรงและเร่าร้อนลงปากหยัก
ฟันคมขบเข้ากับกลับปากบางได้รูปของเถาอย่างแรงจนได้กลิ่นเลือดและรสชาติหวานประแล่มแตะเข้าปากอิ่มของเลย์
ลิ้นเล็กแลบเลียไปบนกลีบปากหยักอย่างสนุกสนาน ทั้งดูดเม้น
ทั้งขบกัดจนสาแก่ใจก่อนจะถอนจูบออกมา
มือหนาก็ไม่ปล่อยให้ว่าง
เถาจัดการเลิกชายเสื้อด้านหลังก่อนจะลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนไปทั่ว ชายเสื้อถูกเลิกขึ้นถึงอก
นิ้วเรียวแกล้งสะกิดปุ่มสวยสีหวานอย่างแรง
“อ๊า!..เถา” เลย์ครางเสียงหลง
เถาหัวเราะในลำคอ
เลย์มองเถาเหมือนจะเอาคือ...ปากอิ่มสวยก้มลงเลียไปตามลำคอแกร่ง
ฟันสวยกัดเข้าที่คออย่างแรงจนเถาต้องเอียงคอหนี
“อื้อออ..พี่แกล้งผมเหรอ?”
“เถาแหละ แกล้ง อ๊ะ!!! แกล้งพี่”
มือหนาฉีกเสื้อเชิ้ตออกไปให้พ้นร่างขาวร่าง
มือหนาบีบเค้นไปบนอกขาวอย่างแรง
ใบหน้าดุเข้มลงลดต่ำก่อนจะใช้ลิ้นไล้เลียผ่านเม็ดทับทิมสีหวานอีกข้าง
ใบหน้าแดงระเรื่อซบลงบนอกแกร่งอย่างช่วยไม่ได้
ร่างบางสะดุ้งทุกครั้งที่ปลายลิ้นร้อนชื้นลากเลียยอดอกที่แข็งเป็นไต
นิ้วเรียวบีบและดึงยอดอกอีกข้างจนฟันคมสวยกัดเข้าเนื้อของเถาอย่างระบายอารมณ์
“อื้ออ..อ๊ะ อย่าดึง”
เสียงหวานร้องครางห้ามผสมปนเป
ลิ้นเล็กคลายฟันคมออกก่อนจะเลียเข้าไปที่รอยแดงจากฟันสวย
เถาเงยขึ้นจูบคางมนก่อนจะลดลงคมกัดและดูดเม้นคอขาวจนเป็นรอยรักสีสด ร่องรอยความเป็นเจ้าของถูกตรีตราไปทั่วร่างขาว
มือหนาลดลงบีบเค้นคลึงสะโพกมนที่ชันโด่งขึ้น
“สัมผัส อ๊ะ! พี่..อ้า”
ปากอิ่มสวยกระซิบพร่าข้างใบหูของร่างสูง ลิ้นเล็กแลบเลียไปตามใบหูยาว
“พี่กำลังยั่วผมใช่ไหม?”
มือหนาลูบคลำแก่นกายน่ารักของเลย์ที่กำลังเต่งเพราะความต้องการ
ทันทีที่ถูกสัมผัส..เลย์ก็แอ่นสะโพกขึ้นเพราะความเสียว
มือสากสัมผัสรุนแรงผ่านกางเกงตัวบางก่อนจะถอดมันออกพร้อมกับชั้นในตัวจิ๋ว
ขาเรียวสั่นน้อยอย่างทรงตัวไม่อยู่
เถาจับยกร่างให้นั่งพิงผนังห้องแบบเดิมก่อนจะแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงหว่างขาที่ตั้งชันและอ้ากว้าง
“แก้มัดพี่นะ”
เลย์ส่งสายตาเว้าวอนที่ใครเห็นก็ต้องคิดว่า สายตานั้นมันฉายความต้องการออกมาอย่างปิดไม่มิดชัดๆ
เถายกยิ้มพอใจแต่ความเจ้าเล่ห์ของเขายังไม่หมด
เถายืนขึ้นให้เป้ากางเกงของตัวอยู่ในระดับเดียวกันกับปากอิ่มสวยที่แดงเรื่อจากการขบกัดของร่างสูง
“ถอดออก”
คำสั่งพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เอ่ยออก
เลย์เงยหน้ามองเถาอย่างอายๆและยังคงนั่งนิ่งอยู่แบบนั้น “งั้นผมจะปล่อยให้พี่ทรมาน
ถอดกางเกงผมออก”
เลย์เบิกตาขึ้นมอง
แววตาสั่นระริกอย่างเขินอาย
ใบหน้าแดงก่ำก้มต่ำลงแต่มือบางที่ถูกมัดกลับยกขึ้นรูดซิบกางเกงตัวเก่งของเถาก่อนจะค่อยๆถอดมันออกอย่างช้า
“ถอดชั้นในออกไปด้วยสิครับที่รัก”
มือบางหยุดชะงัก
สายตาหวานเยิ้มหันไปมองอย่างไม่ได้ตั้งใจ...ใบหน้าหวานแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้งเมื่อความแข็งขืนของเถากำลังตั้งชันดันชั้นในตัวบางออกมาเป็นรอยนูนใหญ่
“ถ เถา..อ้า!”
เลย์ที่ยังพูดไม่จบก็ถูกนิ้วเรียวเอื้อมบีบเม็ดทับทิมสีหวานอย่างแรงทั้งสองข้างก่อนจะดึงเพื่อลงโทษ
“ถอดออกสิครับ
ไม่งั้นผมจะทำให้พี่ทรมานสุดๆไปเลย”
“อ้า..อื้อ !!” เสียงหวานครางพร้อมกับร่างที่กระตุกเพราะความเสียวซ่านและเจ็บเพราะแรงบีบ
มือบางเอื้อมขึ้นและถอดกางเกงพร้อมชั้นในออกมาในที่สุด
แก่นกายใหญ่ที่ตั้งชูชันปรากฏแก่สายตาหวานเยิ้มของเลย์ที่กำลังมองมันอย่างตะลึง
เพราะตั้งแต่มีอะไรกันมา..เลย์ไม่เคยเห็นมันใหญ่และแข็งตึงเท่านี้มาก่อนเลย
“มันน่าตกใจใช่ไหมล่ะ?”
เสียงทุ้มถามระคนหัวเราะ “ใช้ลิ้นของพี่เล่นกับมันสิครับ”
“เถา ..ม ไม่ อุ๊บ! อื้อ><”
เลย์ที่กำลังปฏิเสษแต่ก็ถูกมือหนาจับเข้าที่ท้ายทอยก่อนจะรั้งปากอิ่มเข้ากระแทกกับแก่นกายแข็งขืน
ปากอิ่มอ้าออกเพราะแรงกดทำให้แก่นกายสอดเข้าไปในโพรงปากพอดี
“อื้อ อื้อ..”
เสียงหวานครางกระเซ้าเมื่อสะโพกหนาขยับเข้าออก
ถึงแม้ไม่แรงแต่แก่นกายที่ใหญ่แน่นก็เสียดสีกับโพรงปากจนระบมไปทั่ว
มือบางจับแน่นเข้าโคน
ปากก็ถูกขยับคับให้รูดแก่นกายเข้าออกโดยมือหนาที่จับรั้งอยู่ด้านหลัง
สะโพกหนาขยับกระแทกใส่โพรงปากอย่างเมามันส์
“อ่า..ใช้ลิ้นวนรอบๆมันสิครับ”
ลิ้นเล็กทำตามคำสั่งอย่างว่างาย
ปลายลิ้นไล้วนพร้อมกับกลีบปากที่ดึงเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ
แต่แก่นกายที่ใหญ่ขึ้นของร่างสูงดันไปขูดกับฟันคม
สะโพกหนาชะงักกึกด้วยความเสียวที่แล่นผ่าน แต่ปลายลิ้นเล็กยังคงไล้วนและดูดดุนส่วนปลายไม่หยุด
ลิ้นเล็กแลบเลียตวัดไปที่รูน้อยๆอย่างแผ่วเบา
“อืมมม..พี่ ครับ”
ใบหน้าดุเข้มเชิดขึ้นก่อนจะครางเสียงต่ำรอดไรฟัน
“อื้มม..อ่า”
เลย์ถูกดึงใบหน้าออกมารับจูบอันดูดดื่มของเถา
ลิ้นร้อนชื้นตวัดเก็บน้ำหวานอย่างบ้าคลั่ง กลับปากหยักดูดปากอิ่มจนบวมแดง
ปากหยักได้รูปดูดดุนซ้ำๆไปมาจนพอใจก่อนจะผละออก
เลย์ทิ้งตัวอย่างเหนื่อย
มือที่ถูกมัดทิ้งลงข้างหน้าอย่างไร้เรี่ยวแรง
เถานั่งคุกเข่าลงกดแผ่นหลังขาวบางนอนลงบนฟูกหนา มือบางถูกจับให้เหยียดขึ้นเหนือหัว
“เล่นทำผมเสียวแบบนี้
ผมคงต้องตอบแทนสักหน่อยนะครับ” เถาพูดยิ้มๆ ลิ้นร้อนก้มเลียผ่านท้องน้อยก่อนจะยืดตัวตรง
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเพราะแรงอารมณ์
มือหนาจับขาเรียวขาวตั้งชันขึ้นก่อนจะจับมันอ้าจนขาหนีบของร่างบางตึงรั้งราวกับจะฉีกออก
ฟันสวยกัดเข้ากลีบปากอย่างห้ามเสียงร้อง
“ร้องออกมาสิ เสียงพี่เพราะออกนะ”
“อือ..ไม่ เอา อื้อ..เจ็บ”
เลย์ร้องบอกเมื่อขาหนีบที่ฉีกออกส่งความเจ็บไปทั่วช่วงล่างของตน
“งั้นผมจะทำให้รู้สึกดีเอง”
“อ่า อ้า!!!” หวานครางหวานร้องลั่น
ฟันคมก้มลงงับเข้าส่วนหัวที่แดงก่ำแรงๆ
แก่นกายเล็กสั่นระริกลางตั้งชันขึ้นเพราะความต้องการ น้ำขาวเยิ้มออกจากส่วนหัวเล็กน้อย
ลิ้นร้อนตวัดเลียไปที่รูน้อยๆอย่างจงใจแกล้ง
“อื้อ..”
ร่างบางบิดเร้าๆเพราะความเสียวซ่าน ความกระสันแล่นริ้วๆบอกความต้องการเป็นอย่างดี
สะโพกมนแอ่นขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
“พี่..ต้องการผมไหม?”
เถาถามพร้อมกับหยุดทุกสิ่งที่ค้างไว้ ปล่อยให้เลย์บิดร่างกายเร้าๆเพราความต้องการ
เหมือนจงใจแกล้งให้ทรมาน ใบหน้าแดงก่ำ นัยน์ตาหวานเยิ้ม ปากอิ่มแดงเผยอน้อยๆ
ทุกสิ่งฉายชัดอยู่ตรงหน้าเถา
ทั้งหมดนี้คงบอกทุกอย่างได้ดี..เว้นแต่ร่างสูงจงใจจะแกล้งให้ร่างตรงหน้าทรมานเล่นๆเท่านั้นเอง
มือบางที่อยู่เหนือหัวกำแน่น
สะโพกมนแอ่นขึ้นลงอย่างห้ามไม่อยู่ ใบหน้าแดงก่ำพยักหน้าขึ้นลงในที่สุด
“ก็เท่านั้น”
“อื้อ!! อ้า...”
ปากที่เผยอออกเม้มแน่นแต่ก็หลุดออกเมื่อมือหนากำรอบแก่นกายเล็กแล้วรูดขึ้นลงอย่างเร็ว
มือหนากำแน่นและบีบพร้อมรูดขึ้นลงอย่างเร็วและถี่ยิบ
เลย์แอ่นกายรับและบิดไปมา ร่างบางกระตุกถี่แต่แล้วมืออีกข้างที่ปล่อยว่างก็กำส่วนโคนแน่นพร้อมกับนิ้วโป่งที่ปิดรูน้อยๆบนหัวที่กำลังจะหลั่งน้ำรักออกมา
“อื้อออ..เถา เถา ปล่อยพี่ อื้อ”
เลย์ร้องประท้วง มือบางที่ถูกมัดกระชากดิ้น ก่อนจะลดลงมาผลักอกร่างสูงให้ออกไป
ความต้องการที่ถูกยับยั้งสร้างความรำคาญและความอึดอัดได้เป็นอย่างดี
ขาขาวเรียวหนีบเข้าหากันจนแทบจะกลืนมือหนาเข้าไป
ตัวร่างบางงอเป็นกุ้งเพราะความกระสันที่ไม่ได้ปลดปล่อย
“อย่าเพิ่งสิ...พี่ไม่รอผมเลยนะ”
เถายังคงปิดส่วนหัวไว้แน่นจนความต้องการของเลย์เริ่มชินชา
“เถา..ฮึก ขอร้อง พี่ ฮึก..ขอร้องTT” เลย์สะอื้นฮัก
ความเจ็บปวดที่ถูกบีบและความต้องการถาโถมใส่ร่างบาง
คำพูดที่น่าอายและการร้องขอที่เลย์ไม่เคยพูดขึ้นสักครั้งทำให้เถานิ่งไปสักพัก
เถาคายมือออกแต่ร่างบางที่ค้างเพราะหยุดการกระตุ้นไม่สามารถที่จะหลั่งออกมาได้ทันที
มือหนาทั้งสองข้างรวบขาเรียวขาวเข้าหากันก่อนจะกดดันหน้าขาทั้งสองให้ติดกับหน้าท้องด้วยแขนแกร่ง
เถาทิ้งน้ำหนักตัวลงนิดๆไปที่แขนข้างซ้าย
มือขวากำเข้าที่แก่นกายเล็กอีกรอบก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างเร็วและถี่กว่าครั้งแรก
“อ้า!!
เจ็บ..ฮึก อื้อ...ฮืออ” ใบหน้าหวานส่ายไปมาจนผมสวยกระจาย
มือบางที่ถูกมัดกำแน่นและจิกไปบนผ้าปูอย่างระบายอารมณ์
น้ำตาใสๆไหลลงอย่างเจ็บปวดและทรมาน...แต่เลย์กลับไม่นึกโกรธเถาแม้แต่น้อย คงเป็นความความสุขที่ได้รับมันมากเกินกว่าจะนึกโกรธได้ล่ะมั้ง?
“อ๊า!!!!!!!!!!”
เถาขยับถี่รัวจนร่างบางกระตุกอย่างแรง
หน้าท้องขาวหดเกร็งและบีบเน้นก่อนที่น้ำรักขาวขุ่นจะฉีดพุ่งเปรอะหน้าท้องแกร่งตามแรงอารมณ์ที่ร่างสูงส่งให้ก่อนหน้านี้
เสียงหอบหายใจดังพร้อมกับอกขาวเนียนที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง
“ต่อไป ตาผมบ้างนะครับ” เถาว่าเสียงต่ำ
มือหนาปล่อยทิ้งขาเรียวขาวที่อ่อนแรงลงกับฟูก
ใบหน้าหวานที่แดงก่ำเบือนหน้าหันซบกับหมอน เปลือกตาปิดลง
“ฮึก..อยาก จะทำ..ฮึก อะไร ก็ทำ ฮึก”
เลย์สะอื้นอย่างหยุดไม่อยู่ เขาไม่ได้โกรธแต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ที่ทำรุนแรงแบบนี้
แต่ดูเหมือนคำตัดพ้อจะไม่มีผลอะไรกับเถาแล้วตอนนี้
เพราะความต้องการที่แน่นเอี๊ยดพร้อมกับระบายออกมันเข้าครอบงำจิตใจของเถาไปแล้วในตอนนี้
“ไม่เอานะคนดีของผม..อย่าร้องนะครับ จุ๊บ!” เถาพูดเบาๆเป็นเชิงปลอบ
ปากหยักจูบซับน้ำตาเบาๆ
มือหนาเอื้อมปลดผ้าที่มัดข้อมือบางออก
รอยแดงที่มือบางรั้งกระชากดูน่ากลัวจนเถารั้งข้อมือทั้งสองมาจูบและเลียอย่างแผ่วเบา
น้ำหวานไหลเยิ้มไปทั่วข้อมือบางราวกับยาที่ช่วยบรรเทาอาการเจ็บ
เลย์ถูกมือหนารั้งท้าทอยขึ้นก่อนจะรับจูบอันอ่อนโยนที่ต่างจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง
ใบหน้าเปื้อนน้ำตามองก่อนจะหลับลงรับจูบอ่อนหวานนี่
ลิ้นร้อนค่อยไล้เลียริมฝีปากอย่างแผ่วเบา ปากอิ่มสวยเผยอออกนิดๆ
ปากหยักดูดดุนเข้ากลีบปากอิ่มที่เผยอออกและดูดจนยืดออกมา
ลิ้นร้อนเลียจนฉ่ำน้ำและผละออกมาในที่สุด
“ผมต้องการพี่แล้วนะ แต่ว่าทำไงดีน้า...”
เถาลากเสียงยาวก่อนจะมองเลย์ที่นั่งมองหน้าเถาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำและรับรู้ว่าคนตรงหน้ากำลังต้องการอะไร
“..อ เอ่อ..เถา..”
“หื้ม?” เถาขึ้นเสียงสูงถามในลำคอ
ฉับพลัน..ร่างกายก็กดมือลงบนอกแกร่งแล้วยกร่างตัวเองขึ้นคร่อมทับร่างสูงอีกครั้ง
“ฉ ฉัน..จะจัดการ เอง อื้อออ!!” สิ้นคำ...มือบางก็จับเข้าแก่นกายที่ใหญ่คักให้จ่อกับช่องทางรักสีหวานพร้อมกับถูกไปมาเบาๆให้น้ำรักที่เยิ้มออกมานิดๆชโลมไล้บริเวณปากทางเข้าก่อนจะกดหัวมันให้ปากทางเข้าดูดกลืนลงไปทีละนิดๆ
“อ๊ะ อื้ออ..อ้า!” เสียงหวานครางกระเซ้าไม่หยุด
มือก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไป
“อืม..มันกลืนของผมเข้าไปแล้ว อื้ม”
มือหนาวางลงไว้ที่ขาหนีบขาวแล้วจับมันแยกออกให้กว้างขึ้น
แก่นกายเล็กที่หลับไปแล้วค่อยๆตั้งขึ้นเมื่อนิ้วเรียวสะกิดเบาๆที่ส่วนหัว
มือหนาเลือนวางไว้บนเข่าก่อนจะจับมันแหวกอ้าออก
เผยให้เห็นช่องทางรักสีหวานกำลังดูดกลืนแก่นกายขนาดใหญ่
มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นปรนเปรอแก่นกายเล็กที่ตั้งแข็งเพราะอารมณ์อีกครั้ง
“อ้า..อื้อ เจ็บจัง” เสียงหวานว่าเบาๆ
มือบางยันท้องแกร่งมั่นก่อนจะกลั้นใจกดสะโพกลงจนช่องทางรักกลืนแก่นกายใหญ่จนสุดลำ
“อืมมมม”
“อ๊ะๆๆๆๆๆๆ...อ้า เถา อ๊ะ”
ยังไม่ทันให้เลย์ได้ตั้งตัว
มือหนาข้างที่ว่างอ้อมจับเข้าที่สะโพกบางพร้อมออกแรงบีบ
ขายาวยันพื้นฟูกพร้อมกับดีดตัวกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างเร็วจนเสียงหวานครางถี่
มือหนาละจากแก่นกายเล็กก่อนจะจับหมับเข้าที่ขาหนีบทั้งสองแล้วกดลงเพื่อรับแรงกระแทกของตัวเอง
ใบหน้าหวานเชิดขึ้น ปากอิ่มเผยอออกครางเสียงหวาน
หัวคลอนไปตามแรงกระแทกที่กะทุ้งเข้าจากช่องทางด้านหลัง
แก่นกายที่สั่นระริกเพราะต้องการปลดปล่อยถูกมือบางรูดขึ้นลงอย่างเผลอตัว
“อ๊ะๆๆๆๆ..เถา แรง อ๊ะ..แรงเกินไป”
“อืมมม” เถาผ่อนแรงลงอย่างเนิบๆ
ใบหน้าหวานแดงก่ำก้มลงมองคนหน้าดุอย่างเร้าอารมณ์ สะโพกมนส่ายวนด้วยความเสียว
เถาแกล้งกระแทกเข้าแรงๆไปทีหนึ่งก่อนจะถอนออก
เลย์ถูกจับให้ยืนหันหน้าเข้ากำแพง
มือหนาจับขาเรียวยาวแยกออก สะโพกถูกยกแอ่นขึ้นก่อนจะถูกสอดใส่อีกครั้งด้วยแก่นกายที่ใหญ่ขึ้น
“อื้ออ อื้อๆๆๆ><”
แขนเรียวทั้งสองท้าวไปบนผนังห้อง
ปากอิ่มกดลงบนแขนอย่างห้ามเสียง ฟันคมกัดแขนตัวเองเพื่อระบายอารมณ์
มือหนาจับเข้าที่เอวคอดก่อนจะบังคับให้ตัวร่างบางโยกรับแก่นกายที่กระแทกใส่ไม่ยั้ง
แก่นกายใหญ่ขยับถี่รัวและเร็ว
ช่องทางรักกลายเป็นสีแดงก่ำเพราะแรงเสียดสีที่รุนแรง
มือหนาสองข้างไล้ขึ้นเข้าบีบหน้าอกนุ่มนิ่ม นิ้วเรียวสะกิดแรงบนยอดอกไปมา
มือบางที่ถูกกัดลดลงขยับแก่นกายตัวเองอีกครั้งตามความต้องการ
“อ้าๆๆๆ...เถา อ้า เข้ามา อึก..ให้ลึก อ้า!”
เถากัดฟันแน่นก่อนจะกระทุ้งเข้าให้แรงกว่าเดิม
โคนแก่นกายกระแทกติดช่องทางรักก่อนจะถอนออกมาเกือบสุดและกระแทกลงไปใหม่ ก่อนะจะขยับถี่รัวซ้ำๆ
“อ้าๆ..ต ตรงนั้น อื้อ แรงอีก..อึก อ๊า!”
เสียงหวานครางกระเซ้าแทบไม่ได้ศัพท์
เมื่อส่วนหัวที่เต่งของแก่นกายใหญ่กระแทกเข้าจุดกระสันของร่างบางอย่างจังและหลายที
เถายกยิ้มพร้อมกับแกล้งกระแทกแรงๆเข้าจุดกระสันอย่างถี่รัวและเร็ว
เสียงหวานกรีดร้องอย่างห้ามไม่อยู่
แต่แล้วเมื่อความรู้สึกที่ใกล้จะสุดก็ดับลงเมื่อเถาผ่อนแรงลงอีกครั้ง
เถาถอนแก่นกายออกมันก่อนจะจับให้เลย์หันหน้าเข้าหาตัวเองอย่างรวดเร็ว
แขนแกร่งจับเลย์อุ้มขึ้นให้ขาเรียวขาวหนีบเข้าเอวแกร่ง
แขนเรียวโอบรัดรอบคออย่างทันทีเพราะกลัวตก
มือหนาจัดการจับเข้าที่ขาหนีบทั้งสองและออกแรงกดให้ช่องทางรักสีแดงสดกลืนกินแก่นกายตัวเองอีกครั้ง
“อ๊า! อึ้ก..อ้ะๆๆๆ”
เถาจับที่เอวคอดมั่นแล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปอย่างแรง
ขาวเนียนขาวถูกดันติดผนังห้อง
แรงกระแทกทำให้แผ่นหลังขาวสีกับผนังจนเป็นรอยปื้นแดงไปทั่ว
มือหนาเลื่อนลงจับเข้าที่ข้อพับใต้เข่าก่อนจะดึงแก่นกายให้ห่างออกและกระแทกลงไปใหม่อีกครั้ง
แก่นกายขยับเข้าออกอย่างถี่รัว
“อ๊ะๆๆๆ..เถา จ จะ..อึก ออกแล้ว”
“อืมมม”
มือบางลดลงแตะเข้าที่แก่นกายตัวเอง
ฝ่ามือกำรอบแก่นกายที่เต่งเพราะความต้องการก่อนจะรูดขึ้นลงตามแรงกระแทกของเถาอย่างเร็ว
เสียงคราวดังก้องกระเซ้ากระตุ้นอารมณ์อันบ้าคลั่งของเถาได้เป็นอย่างดี
แรงกระแทกทำให้ช่องทางรักเบิกกว้างและเป็นสีแดงสด รอยจีบรอบของช่องทางห้อเลือดจนน่ากลัว
“อ้ะๆๆ...อ ออกแล้ว อ๊า!!!”
“อ่ะ! อืมมมมมมมมมมมม”
ร่างบางกระตุกชักก่อนจะพ่นน้ำขาวขุ่นเป็นครั้งที่สองออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องขาวเนียนของตัวเอง
ร่างบางทิ้งแขนลงบนบ่าของเถาที่กำลังกระแทกแก่นกายเข้ามาอย่างไม่ยั้งแรง
จนร่างสูงกระตุกอย่างแรงและพุ่งฉีดน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักอย่างเอ่อล้น
“อ่ะ!” เลย์สะดุ้งเมื่อแก่นกายถอดถอนออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว
ร่างบอบบางที่ไร้เรี่ยวแรงถูกวางไว้บนฟูกหน้าอย่างถนุถนอม
จูบเบาๆสัมผัสลงบนขมับบาง
เปลือกตาปิดลงอย่างอ่อนล้าแต่ความสุขที่ได้มันมากมายจนเอ่อล้น
“ผมรักพี่นะครับ
พี่จะเป็นที่รักของผมตลอดไป”
“ไม่มีใครจะมาแทนทีเถาได้ พี่รักเถา...จากนี้ไปตลอดกาล”
คำมั่นที่เอ่ยขึ้นก่อนที่ร่างกายอันแสนจะเหนื่อยล้าของคนสองคนจะหลับลงเข้าสู่ห้วงแห่งนิทราไป...
ki
d
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น