“...ไอ้ชั่ว! โอ้ย!!>O<”
แบคฮยอนร้องเสียงหลงเมื่อชานยอลเดินเข้าไปกระชากมือทั้งสองก่อนจะเอาตัวไปนั่งคร่อมตัวของร่างบางเอาไว้
มือหนามัดมือเล็กทั้งสองเอาไว้กับหัวเตียงโดยที่แบคฮยอนนั่งดิ้นเร้าๆ
จากนั้นชานยอลก็ไม่ปล่อยให้แบคฮยอนดิ้นหลุดเขาจับเสื้อของแบคฮยอนกระชากจนขาดวิ่นแล้วเอามามัดกับมือบางอีกที
“ปล่อยนะ ปล่อย!” แบคฮยอนตะโกนไม่เลิก
ผิวขาวสวยสั่นระริกเมื่อโดนความเย็นของแอร์ในห้อง
ร่างบางปรากฏตรงหน้าชานยอลจนชานยอลอยากจะทำให้มันแปดเปื้อนโดยเร็ว
แต่เขาก็ต้องข่มใจเอาไว้ก่อน รอที่จะจัดการเสียงร้องอันหนวกหูของร่างบางตรงหน้าให้เสร็จ
“ถ้าเธอยังร้องต่อไปอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
“ไอ้คนสกปรก ไอ้ชั่ว...นายมันเลว
เลวที่สุด!”
“ยังไม่หยุดใช่ไหมแบคฮยอน!” ชานยอลตะหวาดลั่น
แบคฮยอนจ้องตากับชานยอลราวจะกินเลือดกินเนื้อทั้งที่ในใจกลับกลัวจนอยากจะร้องไห้
ชานยอลยิ้มเหี้ยม เขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูแถวนั้นมาก่อนจะเอาเศษผ้าที่ขาดยัดใส่ปากบางแล้วตามด้วยผ้าผืนยาวมัดปิดปากไว้
แบคฮยอนเบี่ยงหน้าหนีแต่ก็ไม่พ้น เขาทำได้เพียงส่งเสียงร้องอื้ออึงในลำคอเท่านั้น
แบคฮยอนไม่เคยคิดว่าเขาจะมาตกอยู่ในสภาพนี้ สภาพที่เรียกได้ว่า’ถูกข่มขืน’ ร่างบางหายใจอย่างแรงและถี่รัว
ดวงตาสวยคล้ายมีน้ำเอ่อขึ้นแต่เขาก็พยายามกลั้นเอาไว้
“มันเป็นภาพที่สวย ว่าไหมแบคฮยอน?”
“อืออือออออ อืออ...><”
เหมือนกับแบคฮยอนจะด่าอะไรชานยอลสักอย่าง แต่เขาก็ไม่สามารถจะทำได้
ชานยอลหัวเราะเยาะก่อนจะเดินลงจากเตียงเพื่อไปหยิบของบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าของเขา
และทันทีที่สิ่งนั้นออกมามันทำให้ร่างบางแข็งไปทันที
แบคฮยอนแทบจะหยุดหายใจ ดวงตาสวยเบิกกว้างเมื่อไม่คิดว่าชานยอลจะทำกับเขาถึงขนาดนี้
“หึ!ถ้าคลิปนี่แพร่ออกไป มันจะเป็นยังไงนะแบคฮยอน^^”
“อื้อออ!!!><” แบคฮยอนดิ้นพล่านๆ
ชานยอลตั้งกล้องวีดีโอไว้ด้านข้างของเตียงใหญ่
ปรับมุมให้เห็นเตียงได้ทั้งหมดก่อนจะเดินมาหยุดที่ข้างตัวแบคฮยอน
ใบหน้าคมที่แสยะยิ้มก้มเลียใบหน้าหวานอย่างกระหาย
“ฉันชักจะสนุกแล้วสิ”
“อืออ อือ!”
ชานยอลปลดกระดุมเสื้อออกก่อนจะถอดกางเกงพร้อมชั้นในออกไปด้วย
ตอนนี้บนตัวชานยอลไม่มีอะไรเหลือแม้แต่ชิ้นเดียว แก่นกายอันใหญ่เริ่มตั้งชันขึ้น
แบคฮยอนหันหน้าหนีไปอีกทาง ชานยอลก้าวขึ้นเตียงไปคร่อมร่างบางเอาไว้
“อึอืออออ..อือ”
แบคฮยอนแหงนหน้าขึ้นเมื่อลิ้นร้อนเลียไปรอบๆเม็ดทับทิมข้างหนึ่ง
นิ้วเรียวยาวสะกิดติ่งเล็กเล่นจนร่างบางสั่นระริกเพราะความเสียว
ปลายลิ้นร้อนตวัดขึ้นลงเล่นกับยอดอกอีกข้างอย่างสนุก
ปากอิ่มดูดดุนติ่งเล็กจนแข็งเป็นไต
มือหนาอีกข้างที่ว่างก็เลื่อนลงปรนเปรอส่วนอ่อนไหวตรงกลางลำตัวร่างบางโดยมีเนื้อผ้าชั้นดีกางกั้นไว้อยู่
“เริ่มมีอารมณ์แล้วสินะแบคฮยอน”
แบคฮยอนส่ายหน้าแดงๆไปมา “..จะไม่ใช่ได้ยังไง ดูสิ..ตรงนี้ของเธอมันแข็งหมดแล้ว”
ชานยอลปลดซิบกางเกงออกก่อนจะล้วงเอาแก่นกายที่แข็งขืนของร่างบางออกมาด้านนอก
ชานยอลดึงกางเกงให้พ้นตัวร่างบางแล้วจับต้นขาอ่อนให้แยกออกจากกัน
แต่แบคอยอนนั้นหนีบไว้แน่น ชานยอลเลยก้มลงไล้ลิ้นไปรอบๆท้องน้อยอย่างแผ่วเบาๆทำเอาแบคฮยอนตัวอ่อน
ใบหน้าแดงหวานเงยขึ้นอย่างสะกดอารมณ์ แต่เสียงยังคงดังอื้ออึงในลำคอ
พอแบคอยอนเผลอ
ชานยอลก็จับขาเรียวให้แยกออกอีกครั้ง
คราวนี้เขาแทรกตัวเข้าไปนั่งขั้นระหว่างขาเรียวทั้งสองเพื่อไม่ให้แบคอยอนหนีบขาเอาไว้
“ถึงนายบอกว่าไม่ แต่ตรงนี้มันบอกว่าใช่นะ”
ชานยอลใช้นิ้วชี้กดลงตรงปลายยอดแก่นกายที่สั่นระริก
ร่างบางกระตุกเฮือกก่อนจะบิดเร้าเพื่อให้พ้นจากนิ้วเรียว
“อือออ...><”
“อย่ามาทำหน้ายั่วกันแบบนี้สิแบคฮยอน”
ชานยอลกอบกุมแก่นกายขนาดพอดีมือพลางใช้นิ้วโป้งปัดผ่านส่วนหัวสีแดงระเรื่อไปมา
ร่างบางกระตุกด้วยความเสียว เสียงครางยังคงอื้ออึงระงมดังเรื่อยๆ
มือหนาแก่นกายที่เริ่มจะแข็งขืนของร่างบางขึ้นลงอย่างช้าๆให้ร่างบางทรมานเล่น
และมันก็ได้ผล..แบคฮยอนเริ่มสั่นและบิดเร้าด้วยความต้องการที่เพิ่มมากขึ้น
ใบหน้าแหงนขึ้น ดวงตาสวยปิดลง ใบหน้าแดงก่ำไปด้วยอารมณ์ที่พุ่งพล่าน
“อือ..อือ..”
ร่างบางไหวตามแรงของร่างสูงที่กำลังปรนเปรอให้
ชานยอลแลบเลียริมฝีปากอย่างถูกใจ
ลำตัวโค้งเข้าหาร่างบางก่อนจะเลียไปตามลำคอระหงส์ที่เชิดขึ้น
เสียงครางแผ่วดังเมื่อถูกสัมผัส ปากอิ่มบดจูบไปทั่วร่างขาวบางจนเกิดรอยสีสด
มือหนาเริ่มความเร็วและแรงจนสะโพกบางแอ่นขึ้นลอยเหนือเตียงนิ่มก่อนจะชานยอลจะหยุดชะงักมือแล้วปล่อยให้ร่างบางบิดเร้าอย่างขัดใจ
“อื้อ..อือ..”
“ขอร้องสิแบคฮยอน”
“...”
แบคฮยอนไม่แม้แต่จะมองหน้าชานยอลแม้แต่นิดเดียว
ชานยอลจึปากในลำคออย่างขัดใจ
มือหนาจับเข้าที่คางเรียวก่อนจะบังคับให้หันมาหาเขา มือหนาอีกข้างแก้มัดผ้าที่ปากเผยให้เห็นรอยแดงเป็นปื้ด
ดวงตาปรือมองชานยอลอย่างคาดเดาไม่ออก ปากบางสั่นเผยอขึ้น ร่างบางบิดอย่างขัดใจ
“ขอร้องฉันสิ”
“ม..ไม่..”
“ไม่งั้นเหรอ! ได้..”
ชานยอลสะบัดหน้าแบคฮยอนทิ้งก่อนจะยืนเต็มความสูง มือหนาจับใบหน้าบางให้หันตรง
ดวงตาสวยเบิกกว้างเมื่อเห็นแก่นกายที่แข็งขืนอยู่ตรงหน้า
มือหนาออกแรงบีบที่กรามทำให้แบคฮยอนต้องอ้าปากออก
มือหนาอีกข้างก็พลันจับแก่นกายที่ตั้งชันเข้าปากบางอย่างเร็ว
มือที่จับคางเปลี่ยนเป็นเลื่อนมาจับท้ายทอยเอาไว้
แบคฮยอนเบี่ยงหนาไปมาแต่ก็โดนมือหนายึดท้ายทอยไว้แน่น
สะโพกแกร่งขยับแก่นกายเข้าออกภายในโพรงปากอย่างเร็ว
แบคฮยอนหลับตาแน่น ความคับแน่นกระแทกเข้าออกภายในปากจนแบคฮยอนแทบจะสำลัก
“อ่อก..แค่ก อื้อๆ”
“ดี..อย่างนั้นแหล่ะ อืมม...”
ชานยอลขยับเข้าออกไปเรื่อยๆ เสียงร้องครางดังระงมไปทั่วห้อง
ใบหน้าคมเงยขึ้น ลิ้นเล็กที่ไม่ประสาเกี่ยวพันแก่นกายร้อนทำเอาชานยอลแทบทนไม่ไหว
สักพักชานยอลก็ถอนตัวออกมา
“อ่ะ..แค่ก! อ่อก.”
“หึ!...จุ๊บ” ชานยอลย่อตัวลงจูบแบคฮยอนอีกครั้ง
ลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวต้อนลิ้นเล็กทั่วโพรงปาก
ปากอิ่มดูดดุนริมฝีปากบางอย่างจาบจ้วงและรุนแรงจนเจ่อแดงบวมก่อนจะถอนตัวออกมา
“...ออกไปให้พ้น..”
“ยังจะกล้าไล่อีกเหรอแบคฮยอน หึ!มาดูกันว่าต่อไปยังจะกล้าไล่ฉันอยู่อีกไหม?”
ว่าจบชานยอลก็จับขาเรียวยาวที่ไร้เรี่ยวแรงแยกออกและตั้งชันขึ้น
แก่นกายขนาดพอดีตั้งชันด้วยอารมณ์ มือหนากอบกุมไว้ในอุ้มมือก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างแรงแล้วปล่อยไว้ทำเอาแบคฮยอนแอ่นตัวขึ้นและครางแผ่วนิ้วเรียวยาวยัดเข้าไปในปากบางก่อนจะบังคับให้เลียนิ้วตัวเอง
“อ่ะ.อา..”
“เลีย..เลียนิ้วฉัน”
ปากบางเลียอย่างที่สั่ง มือหนาควานไปทั่วปาก
รสชาติเค็มแปล่มติดปากแต่เขาก็ต้องทำ นิ้วเรียวยาวที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายก็ถอนออกมาก่อนจะลูบไล้วนไปรอบๆรอยจีบที่ช่องทางสีหวาน
ทำเอาแบคฮยอนสะดุ้งเฮือก นิ้วเรียวยาวกดลึกลงไปในรอยจีบ
กลืนไปได้แค่ครึ่งก็ต้องหยุดชะงักเมื่อผนังด้านในบีบรัดจนรู้สึกอึดอัด
“อ่า อา...อื้อ ม ไม่..ไม่เอา!”
“อย่ารัดสิ”
“..ไม่ ไม่..” แบคฮยอนประท้วงลั่นเมื่อสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาทำให้เขาเจ็บและเสียวไปพร้อมๆกัน
ชานยอลบริแก้มก้นของแบคฮยอนออกอีกนิดเพื่อให้นิ้วเข้าไปได้สะดวกขึ้น
นิ้วยาวดึงออกนิดก่อนจะสอดเข้าไปใหม่จนสุดนิ้ว ร่างบางแอ่นสะโพกหนีแต่ก็หนีไม่พ้น
นิ้วเรียวถอนออกก่อนจะดันเข้าไปสุดหลายครั้ง
“อ้า...อ่ะ ม ไม่ อ้า..” เสียงหวานครางไม่หยุด
ชานยอลก็เริ่มจะทนไม่ไหว มือหนาถอนออกมาแล้วแก้ผ้าที่ข้อมือบางทันที
มือหนาทั้งสองดึงข้อเท้าบางในร่างนอนราบก่อนจะจับให้ร่างบางพลิกตัว
เข่าเรียวชันเข่าบนที่นอน มือหนารั้งสะโพกบางเข้ามาใกล้ ใบหน้าหวานเหลียวมองด้านหลังพลางร้องห้ามแต่ก็ต้องชะงักเมื่อแก่นกายอันใหญ่คับดันแทรกเข้าไปในตัว
“อืออ..” เสียงทุ้มครางอย่างอึดอัด
“อ้า!!..ม ไม่นะ ออกไป ไม่!!”
ใบหน้าหวานหันกลับมาที่เดิมก่อนจะเชิดขึ้นเล็กน้อย
แขนเรียวกดลงบนเตียงเพื่อพยุงตัวแรงให้ต้านกับแรงที่กระแทกมา
มือน้อยกำแน่นจนผ้าปูยับยู่ยี่
ชานยอลเพิ่มแรงกระแทกจนร่างบางแทบจะรับแรงไม่ไหว
มือหนารั้งสะโพกให้เข้าหาตัวเองอีกข้างก็จัดการกับแก่นกายของคนร่างบางที่ยังค้างด้วยอารมณ์อยู่
“..อืออ..”
“อ่ะๆๆๆ..ไม่ อ้า..อ่ะๆๆ”
ร่างบางครางทุกครั้งเมื่อถูกกระแทกอย่างแรง
ชานยอลผ่อนแรงก่อนจะถอดถอนออกมาแล้วจับให้ร่างบางขึ้นมานั่งบนร่างของตัวเอง
มือหนาดึงรั้งแก่นกายเล็กไม่หยุด แบคฮยอนยันมือกับท้องแกร่งใบหน้าหวานแดงเรื่อไปกับอารมณ์ความต้องการที่ถูกปลุกปั้นขึ้น
“ทำต่อสิแบคฮยอน”
“อึก..ม ไม่ พอ..พอแล้ว”
“แค่นี้มันยังไม่พอหรอกนะที่รัก^^” ว่าจบก็ละมือออกจากแก่นกายแล้วเอื้อมมาจับสะโพกบางไว้แทน
ชานยอลออกแรงยกสะโพกบางก่อนมืออีกข้างจะจับแก่นกายที่แข็งขืนจ่อไปที่ปากทาง
มือหนาออกแรงกดสะโพกให้แก่นกายฝังลึกเข้าไป มือบางแกร่งแน่นยันตัวอยู่บนท้องแกร่ง
ใบหน้าหวานเชิดขึ้น ปากบางเผยอครางเสียงหลง สะโพกถูกกดลงจนกลืนแก่นกายเข้าไปจนสุดลำ
“อ้า!! อึก..อ่า อ้าๆ”
ชานยอลจับสะโพกบางให้โยกขึ้นลง
แบคฮยอนยันแขนเพื่อช่วยพยุงตัวเอง
สะโพกที่ถูกบังคับค่อยๆเปลี่ยนมาเป็นขยับเองไปตามอารมณ์
ตอนนี้เขาควบคุมตัวเองแทบจะไม่ได้
รู้แค่ว่าต้องการและต้องการ..หัวสมองขาวโพลนและเริ่มคิดอะไรไม่ออก
ชานยอลเงยหน้าอย่างข่มอารมณ์ไม่ให้รุนแรงมากกว่านี้
มือหนาดึงรูดแก่นกายของร่างบางไม่หยุด
ความแข็งขืนเริ่มก่อตัวอีกครั้งร่างบางกระตุกถี่และบิดด้วยความเสียว
ร่างบางขย่มขึ้นลงบนตัวชานยอลไปเรื่อย
นานไปก็ยิ่งแรงขึ้นและถี่มากขึ้นจนความเจ็บปวดในตอนแรกกลายเป็นความเสียวซ่านและความหฤหรรษ์
“อืมม..พอก่อน”
“อ่า..อ่าๆ”
แบคฮยอนค่อยๆหยุดตัวเองแล้วดึงตัวเองขึ้น
ชานยอลจับร่างบางให้นอนราบลง
มือหนาสอดเข้าข้อพับเข่าแล้วกดให้ราบไปกับลำตัว
แก่นกายใหญ่สอดเข้าไปในช่องทางรักรวดเดียวและขยับอย่างถี่รัว
มือหนาเลื่อนลงมาจับแก่นกายของร่างบางขยับไปพร้อมๆกัน
ความเร็วและแรงค่อยๆเพิ่มมากขึ้นเมื่อร่างสูงใกล้จะถึงจุด
เสียงครางร้องครวญครางถี่รัว มือบางกำผ้าปูแน่น
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นก่อนจะถูกปิดด้วยริมฝีปากอิ่ม
ลิ้นร้อนเลียไปทั่วกลีบปากบางส่วนลิ้นเล็กก็ไม่ประสาพลอยถูกลิ้นร้อนหยอกล้ออย่างสนุกสนาน
“อืม..จะออกแล้ว”
ชานยอลครางเสียงต่ำอย่างแหบพร่า
“อ๊ะๆๆๆๆ..อ้า อ๊ะ!”
ชานยอลถอนจูบออกมาก่อนจะใส่แรงกระแทกเข้าไป
ลำตัวหนาเกร็งจนเห็นกล้ามเนื้อจนชัดเจน
แรงกระแทกทำให้ชานยอลกระตุกและฉีดน้ำรักเข้าใส่ช่องทางสีหวาน
ร่างบางกระตุกครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำรักพุ่งเปรอะหน้าท้องของตัวเอง
ทั้งสองหอบหนักแต่ก็ไม่สิ้นสติ
แบคฮยอนนอนหมดสภาพ..ชานยอลถอนตัวออกมาก่อนจะห่มผ้าห่มให้แบคฮยอนที่นอนอยู่ข้างๆaom'pukid
