[ต่อนะคะ^^]
๐
๐
๐
[WRITER] : SAY
“พี่เป็นของผมคนเดียว”
จบคำ ปากอิ่มกดจูบลงซอกคอขาวหนักๆ ปลายลิ้นไล้เลีย
ดูดเม้มจนเกิดรอยรักไปทั่วลำคอระหง
นิ้วยาวไล้ไปตามสันหลังอย่างเบามือ
ใบหน้าหวานแดงก่ำเงยขึ้น..ฟันสวยขบกลีบปากล่างอย่างระบายอารมณ์
เสียงครางเล็ดลอดออกมานิดๆพอที่จะทำให้ชานยอลยิ้มได้
“อื้ออ”
“ถอดเสื้อให้ผมหน่อยสิ”
คำพูดเอาแต่ใจดังชิดใบหูที่แดงก่อนจะขบเม้มเบาๆพอให้ซูโฮเสียวซ่านไปทั้งตัว
ใบหน้าหวานมองตาปรือ
ใจอยากจะปฏิเสษสักแค่ไหนแต่ร่างกายกลับทำตามคำบอกอย่างว่าง่าย ซูโฮกัดปากตัวเองเบาๆจนชานยอลอดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วขึ้นมาห้าม
นิ้วโป้งกดลงบนกลีบปากบางก่อนจะส่งเข้าไปในโพรงปากหวานฉ่ำสีเรื่อ
“ดูดสิ
เลียด้วย” ใบหน้าหวานแดงก่ำจนร้อนผ่าว ลิ้นเล็กแลบเลียนิ้วอย่างว่าง่าย
รอยยิ้มพอใจผุดขึ้นบนใบหน้าได้รูปของชานยอล กลีบปากดูดดุนนิ้วจนเยิ้มไปทั่ว
“อื้อ..แฮ่ก
อื้ม” นิ้วไล้วนเล่นกับลิ้นเล็กอย่างสนุกสนานจนพอใจก่อนจะดึงออก
มือหนาอีกข้างก็ทำหน้าที่บังคับมือบางให้ถอดเสื้อเขาออก
มือที่สั่นน้อยๆเอื้อมไปปลดกระดุมทีละเม็ดๆจนหมด
ชานยอลสั่งให้แหวกเสื้อของเขาออกทันทีเผยให้เห็นกล้ามเนื้อได้รูปที่บ่งบอกว่าเขาออกกำลังกายเป็นประจำ
“อื้ออ”
ปากบางเป็นอิสระไม่ทันไรก็ถูกกดจูบลงซ้ำอีกรอบ จูบที่อ่อนโยนแต่ดูดดื่ม
มือหนาปลดเสื้อตัวบางของซูโฮออกอย่างรวดเร็ว
นิ้วยาวไล้สะกิดยอดอกสีหวานให้เสี้ยวซ่านไปทั่วร่าง ร่างกายบอบบางบิดแอ่นขึ้นรับสัมผัสนิดๆ
“อ่ะ...อ้า
อ อย่าแกล้ง..” เสียงหวานครางร้องห้ามคนเจ้าเล่ห์ที่ชอบแกล้ง
นิ้วยาวสะกิดไปบนยอดอกทั้งสองถี่ๆจนร่างซูโฮกระตุกแอ่นรัว
“อ้า!!!”
นิ้วยาวบดขยี้เม็ดปุ่มสีหวานอย่างแรง
เสียงหวานครางทรมานปนเสียวซ่าน มือบางโอบรอบคอแน่นเพื่อหาหลักยึด
หน้าอกที่แอ่นจนแทบจะจ่อปากอิ่มดันขึ้น ชานยอลกระตุกยิ้มก่อนจะแกล้งลากปลายลิ้นผ่านยอดอกแข็งขืนเบาๆ
“อ๊ะ..ยอล
อ้า.อย่า แกล้งพี่..” ร่างบางแอ่นรับ ใบหน้าหวานแดง คิ้วขมวดอย่างทรมาน
“ผมเปล่าแกล้งสักหน่อย”
คำพูดปฏิเสษไม่ยอมรับของคนเจ้าเล่ห์
แต่ใจนี่อยากแกล้งจนให้ร้องไห้ไปข้างหนึ่ง...เพราะคนหน้าหวานตรงหน้าปล่อยให้เขาทรมานมาเกือบอาทิตย์
แค่นี้ยังน้อยไปกับความทรมานที่ร่างสูงต้องเก็บไว้ คล้ายกับว่าเก็บกดมาแรมปี
ชานยอลยังสนุกกับการที่ได้แกล้งซูโฮ
มือสากไล้ไปตามเอวคอดก่อนจะบีบเค้นสร้างอารมณ์วาบหวิวให้กับร่างบาง
มือหนาเลื่อนต่ำลงจนถึงเป้ากางเกง
“อ่ะ...ยอล
ต ตรงนั้น..อื้อ”
เหมือนจะรู้ว่าร่างบางจะร้องห้าม
ลิ้นร้อนก็ดูดยอดอกอย่างแรงจนซูโฮได้แต่ครางเสียงหวานใส่ ลิ้นร้อนดูดดุน
ก่อนจะเปลี่ยนมาขบกัดจนแข็งเป็นไต อีกข้างก็ถูกบีบขยี้จนแข็งขืนไม่แพ้กัน
“ดูสิ...ของพี่มันตื่นง่ายจังเลย”
คำพูดเย้าแหย่แฝงความร้ายกาจกระซิบแผ่วแหบข้างหู
ใบหน้าหวานเชิดขึ้น
มือกำแน่นเมื่อมือสากล้วงเข้าไปในกางเกงนอนของตัวเอง
นิ้วยาวไล้ตามความยาวของแก่นกายที่กำลังตื่นตัวของร่างบาง ใบหน้าได้รูปบัดนี้กำลังพุ่งด้วยอารมณ์ราคะที่เต็มเปี่ยม
หากตอนนี้มีใครมาเคาะประตู..เขาก็ไม่สามารถจะหยุดการกระทำนี้ได้
“อ้า..อื้อ
พ พี่..เสียวนะ”
ร่างบางครางบอกตามตรงเมื่อมือสากลูบไล้ขึ้นลงไปตามลำแท่งแข็งขืน
นิ้วยาวบีบเล่นที่ส่วยปลายอย่างจงใจแกล้ง เสียงครางดังขึ้นไม่เว้นว่าง
ไม่นานกางเกงนอนพร้อมชั้นในตัวน้อยก็ถูกดึงออกให้พ้นทาง
“อื้ออ...”
“พี่นี่สวยไม่ส่างจริงๆ”
แววตาวาววับมองร่างขาวเนียนตรงหน้า ถึงเขาจะเคยมีอะไรกันมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ร่างคนหน้าหวานยังคงสวยสดงดงามในสายตาของเขาเสมอ
รอยสีกุหลาบผุดขึ้นเต็มซอกคอแสดงถึงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน
ลิ้นร้อนแลบเลียไปตามกลีบปากตนอย่างสนใจ
มือหนากดท้ายทอยคนหน้าหวานลงมาเพื่อรับจูบอันเร่าร้อนอีกครั้ง
ลิ้นร้อนดุนดันโดยที่ไม่เกริ่นขอ...ลิ้นเล็กถูกส่งออกมาเพื่อเย้าแหย่แต่กลับถูกดูดแรงๆจนตกใจ
“อื้อ..อื้อ”
ปากอิ่มผละออกก่อนจะกดจูบไปตามตัวทุกซอกมุม
ทุกตารางผิวจนผิวขาวๆบัดนี้กลายเป็นแดงไปทั้งตัว
มือสากลูบไล้วนเวียนทั่วท้องน้อยที่หดเกร็งเพราะความเสียว
ก่อนจะลดมือไล้ไปตามแก่นกายเล็กกระชับมือ นิ้วยาวรูดไล้ไปตามแท่งยาวอย่างแรง..
“อ้า...แกล้ง
กัน อ๊า! เหรอ?”
“ผมเปล่าแกล้งนะ”
คนเจ้าเล่ห์ก็ยังไม่ยอมรับอีกตามเคย ใบหน้าแดงก้มลงซุกบนบ่ากว้าง
มือหนากอบกำแก่นกายเล็กก่อนจะรูดขึ้นลงตามจังหวะเนิบๆอย่างแกล้งคนต้องการปลดปล่อย
“ยอล..อื้อ
เร็วหน่อย อื้ออ”
เสียงหวานครางเร่งเหมือนไม่ได้สติยิ่งทำให้คนเจ้าเล่ห์แกล้งหยุดมือ
ก่อนจะกระซิบด้วยประโยคเอาแต่ใจสุดๆ
“ขอร้องผมสิ”
เมื่อจบประโยค ใบหน้าหวานที่ซุกซบส่ายดิ๊กๆอย่างไม่กล้า ทำเอาคนขี้แกล้ง
แกล้งใช้นิ้วบีบส่วยปลายแรงๆจนใบหน้าหวานเชิดร้องครางเสียงหลง
“อ๊า!!!”
“ขอร้อง”
คำสั่งถูกพูดซ้ำพร้อมแรงบีบที่แรงขึ้น
“อ๊ะ!! ยอล..อ้า! ขอร้อง..อึก พี่ ต้องการ..อ้า”
เสียงครางหวานร้องขออย่างน่าสงสารพูดคำตอบที่ร่างสูงต้องการ
มือหนาจัดการกอบกุมแก่นกายที่เตรียมจะปลดปล่อยอีกครั้ง แต่ก็ไม่วายแกล้งรูดขึ้นเร็วๆจนเกิดเสียงดัง
เสียงหวานครางไม่ได้ศัพท์
ทั้งทรมานทั้งเสียวซ่าน
ทั้งยังมีความสุขปะปนตีกันให้วุ่น...สมองเริ่มขาวโพลนเหมือนจะสั่งการไม่ได้
ร่างบางขยับสะโพกรับมือหนาอย่างไม่ได้สติ
ก่อนจะกระตุกเกร็ง..น้ำสีมุกพุ่งสาดเข้าหน้าท้องของชานยอล
“แฮ่กๆ...”
ซูโฮหมดแรงทิ้งตัวลงทับร่างสูง
แต่เมื่อเขายังไม่ได้ปลดปล่อยเลย..มีเหรอที่จะปล่อยให้ร่างเล็กสบายคนเดียว
คิดได้แบบนั้นก็จับซูโฮหลังแนบฟูก...ชานยอลดึงตัวเองคร่อมตัวซูโฮแล้วเขยิบขึ้นไปบนอกที่หอบเหนื่อย
“ผมก็ต้องการเหมือนกันนะ
คนใจร้าย” คำพูดที่แกล้งตัดพ้อน้อยๆทำให้ซูโฮปรือตาหวานฉ่ำมอง
เมื่อเห็นดังนั้นคนตาหวานก็มองตาโตเมื่อตรงหน้าเขา
ถูกจ่อโดยแก่นกายที่กำลังดุนดันกางเกงหนา
“ช
ชานยอล..”
“จับสิ
เล่นกับมันหน่อย..มันต้องการพี่นะ”
คำพูดราวกับยัดเยียดพลางจับมือบางลงมาทาบทับแก่นกายของตน
คนหน้าหวานหน้าแดงเถือก
ทั้งอายทั้งต้องการ..นิ้วเรียวปลดกระดุมกางเกงโดยมีมือหนาคอยช่วย
ไม่นานทั้งกางเกงนอกและในก็หลุดออกจากตัวชานยอล
แก่นกายตั้งผงาดจ่อริมฝีปากบางอย่างต้องการ
“จัดการมันสิครับ”
คำพูดที่ฟังก็รู้ว่าเป็นคำสั่ง
ทั้งที่อยากจะปฏิเสษแต่ร่างกายกลับตอบรับโดยไม่ฟังความคิด มือบางเอื้อมเข้ากอบกุมแก่นกายแข็งขืนอย่างเบามือ
ความเสียวแล่นพุ่งใส่ร่างสูงวาบๆจนต้องครางเสียงต่ำ
“อืมม...ใช้ลิ้นด้วย”
ไม่ต้องรอให้ซูโฮคิด..มือหนาจัดการจับแก่นกายตัวเองยัดเข้ากลีบปากบางอย่างเอาแต่ใจ
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อแก่นกายกระแทกเข้าไปในโพรงปาก ตาที่ปรือมองหลับแน่น
มือบางทำเพียงกำส่วนโคนของแก่นกาย
ปากบางทำหน้าที่ขยับเข้าออก...ลิ้นเล็กและฟันกระแทกเข้าส่วนหัวของแก่นกายอย่างไม่ได้ตั้งใจ
แต่กลับทำให้ร่างสูงพอใจจนครางเสียงต่ำ
“อืมมม
ดี..อืออ”
ร่างบางปรือตามองคนชมที่กำลังแหงนหน้าขึ้นครางเสียงต่ำ
เพราะคิดว่าชานยอลพอใจ..ซูโฮก็ยิ่งอยากทำให้เขาพอใจมากขึ้น
ปากบางเริ่มขยับเข้าออกๆเร็วกว่าเดิมจนชานยอลคิ้วขมวดมอง ก่อนจะยิ้มอย่างเข้าใจ
“อื้อ
อื้อ...” เสียงหวานครางทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่กระแทกถี่
“พอแล้ว...เป็นเด็กดีมาก”
ชานยอลถอนแก่นกายออกจากปากบางแล้วก้มลงจูบแน่น
ลิ้นร้อยตวัดชิมน้ำที่ฉ่ำไปทั่วปากบาง ก่อนจะลดตัวลงมาอยู่ที่ปลายเท้าเรียว
สายตาวาววับจับมองร่างบางที่ขาวผ่องตรงหน้าอย่างกระหาย
ความต้องการที่อยากจะกระแทกตัวเองเข้าฝังตีขึ้นเข้าหัวสมอง
แต่เขาก็ต้องข่มอารมณ์ไว้ก่อนเพราะกลัวคนตรงหน้าจะเจ็บตัว แถมตอนนี้ไข้ก็ขึ้น
กลัวจะกำเริบขึ้นหนักอีก...แต่แค่นี้ ไข้คงหนีหายกระเจิงไปหมดแล้วล่ะมั้ง
“อย่า..อย่ามองสิ”
ซูโฮบิดตัวอย่างเขินอายเมื่อนัยน์ตาคมจ้องไม่วางตา
“อ้าขาออก”
ชานยอลไม่คิดจะฟังซูโฮแม้แต่น้อย
คำพูดที่บอกให้ร่างบางตามใจเขายังคงพูดออกมาจนคนหน้าหวานเบิกตาโต
ใบหน้าหวานเบือนหนีด้วยความอาย
ตัวบิดตะแคง...แขนเรียวยืดออกแนบปิดตรงกลางของลำตัว
ขาเรียวขาวขดเข้าเพื่อหลบสายตาวาบหวามที่มองมา
“อ้าขา”
คำสั่งดุดันดังขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าหวานก้มหน้าพร้อมส่ายนิดๆ
“มะ
ไม่เอา..อย่า แกล้งพี่..อ้า!!!”
ยังไม่ทันจบประโยคดี
นิ้วยาวก็แกล้งแหวกแก้มก้นที่ตะแคงออกจากกันก่อนจะใช้นิ้วขูดรอบช่องทางสีหวานตรงรอบจีบ
ร่างบางครางเสียงหลงอย่างน่าสงสาร
“บอกให้อ้าขาออก
ไม่งั้นผมจะกระแทกเข้าไปแน่” คำขู่พูดขึ้นจนทำให้ร่างบางสั่นไม่น้อย
ใบหน้าหวานเปื้อนสีแดงหันมาพร้อมร่างแดงเถือก
เรียวขาตั้งชันหนีบเข้าหากันโดยมีมือปิดป้องส่วนตรงกลางไว้ ...ความกลัวแล่นเข้าจับจิต
ในใจก็ตัดพ้อต่อว่าชานยอลที่ชอบแกล้งเขา แต่อีกใจก็อยากทำให้ชานยอลพอใจเช่นกัน
เรียวขาขาวสวยค่อยๆอ้าออก
เผยให้เห็นช่องทางรักสีหวานที่เพิ่งจะแกล้งไป
แต่ในเมื่อความกว้างยังไม่เป็นที่พอใจ
มือหนาก็จัดการแกล้งฉีกขาเรียวให้กางออกจนอ้ากว้างอย่างน่าใจหาย
“อ้า!! ยอล..อ่ะ!”
เสียงครางตกใจร้องขึ้น
ใบหน้าได้รูปก้มต่ำลงพอดีกับช่องทางสีสวย ลิ้นร้อนแลบเลียช่องทางจนชุ่มฉ่ำ
ปลายลิ้นแกล้งแหย่ผลุบเข้าไปก่อนจะดึงออกมา
“อ้า..อื้อ”
มือบางเลื่อนจับกลุ่มผมของชานยอลแน่น ใบหน้าหวานเชิดขึ้นรับอารมณ์ที่พุ่งพล่าน
ความต้องการเริ่มก่อตัวอีกครั้ง
แก่นกายที่อ่อนยวบหลังจากการปลดปล่อยเริ่มแข็งขืนจนปวดร้าว
มือสากบีบขยี้ยอดอกสร้างแรงอารมณ์ให้ร่างเล็ก
ลิ้นร้อนผละออกแต่กลับส่งนิ้วยาวกดลึกบุ๋มลงเข้าช่องทางรักแทนที่
“อึก..อ้า
เจ็บ”
“ขนาดนิ้วเดียวยังแน่นขนาดนี้เลยนะครับ”
ชานยอลยังคงเย้าแหย่ไม่เลิก จากนิ้วเป็นสอง
จากสองเป็นสามท่ากลางเสียงร้องครางระงมไปทั่วห้องเพราะความเจ็บระคนเสียวซ่าน
“อ่ะๆๆ...ยอล
อ๊ะ!”
นิ้วยาวทั้งสามกระแทกเข้าออกอย่างเร็ว
มือสากอีกข้างก็จัดการรูดแก่นกานตัวเองตามไปด้วย ปลายนิ้วความหาจุดกระสันภายใน
พลันร่างซูโฮกระตุกแรงๆจนชานยอลผุดยิ้มออกมา
“ตรงนี้น่ะเหรอ?”
“อ๊ะ! ต ตรง..นั้น อ้า!!”
นิ้วยาวกระแทกเข้ากับจุดกระสันถี่ยิบ จนรู้สึกถึงความต้องการที่แทบจะทะลักล้น
นิ้วยาวดึงพรวดออกก่อนจะสวนแก่นกายที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน
“อืม...อึก
อย่าเกร็งสิยาหยี มันรัดผมนะ” เสียงครางต่ำบอกแหบพร่า
ปากอิ่มกดจูบบนปากบางที่กำลังขบกัดระบายอารมณ์
ลิ้นร้อนพันเกี่ยวรุนแรงเพื่อเบนความสนใจก่อนตัวเองจะดันกายเข้าจนสุดลำ
“อ้า!!!”
“อืมมม..ทั้งร้อนทั้งรัดเลยนะยาหยี”
“พ
พี่..อ๊ะ ไม่ไหว..อ้า แล้ว” เสียงครางปะปนจนฟังไม่ได้ศัพท์
แก่นกายใหญ่คับเริ่มกระแทกเข้าออก
ไม่ช้าแต่ก็ไม่เร็วจนเกินไป...ร่างสูงโน้มตัวเข้าจูบปากบางอีกครั้ง
เรียวแขนโอบรอบคอเพื่อยึดเหนี่ยว สะโพกมนขยับรับแรงกระแทกอย่างไม่รู้ตัว
“อืมม”
“อ่ะๆๆๆ..ย
ยอล..อ๊ะ!”
กลีบปากบางพร่ำเรียกชื่อคนรักไปเรื่อย
กายสูงกระแทกแรงและเร็วขึ้น จูบหนักกดลงไปทั่วลำคอขาวก่อนจะไล้ลงขบเม้มยอดอก
ฟันขาวขบกัดยอดอกสีหวานจนแดงก่ำ ใบหน้าหวานเรียวเชิดขึ้นรับอารมณ์ที่พุ่งสูง
แก่นกายเล็กตั้งแข็งเตรียมจะปลดปล่อยอีกครั้ง
“พี่ครับ..อา
ขมิบแรงๆ”
“อ๊ะๆๆ..ยอล
ยอลล”
แรงขมิบเพราะความเสียวกระตุ้นอารมณ์ดิบของร่างสูงเป็นอย่างดี
ซูโฮจัดการขมิบตอดรัดแก่นกายใหญ่อย่างว่าง่าย แก่นกายขยับเข้าออกรัวถี่
“อืมมมมม!!”
“อ้า!!!” ร่างบางกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักให้เปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบของตัวเอง
ส่วนชานยอลที่กระแทกแรงๆสองสามครั้งก็ตามมาติดๆ
หยาดน้ำรักขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าภายในตัวร่างบาง
ความอุ่นวาบแล่นริ้วทำให้ร่างบางสัมผัสได้
“ผมรักพี่นะ”
คำพูดแสนอ่อนโยนพูดขึ้นพร้อมกับจูบลงที่ขมับอย่างรักใคร่
“พี่ก็รักยอลนะ^^”
ซูโฮพูดบอกรักกลับ
แต่หารู้ไม่เลยว่าคำบอกรักกับยิ้มที่แทบจะละลายนี่กลับทำให้เจ้ายอลคุงที่ยังคงค้างอยู่ในตัวซูโฮตื่นขึ้นมาราวกับโดนของแหลมสะกิด
“O_Oยอล!!”
ตาโตเบิกกว้างเมื่อรับรู้ว่ายอลคุงตื่นขึ้นมาอีกแล้ว
“ช่วยไม่ได้...พี่อยากปลุกมันเองทำไม”
และแล้วคำพูดเอาแต่ใจก็เป็นจุดเริ่มต้นให้ทั้งคู่แสดงความรักกันค่อนคืนเลยทีเดียว...
ki
d
